de portables, 31 oktober 2006, Vooruit
Tien jaar al bestaan de portables. Dat wil zeggen: een decennium dat begon met self-released cassetjes, cd’s die een jaar lang tussen twee continenten bleven hangen en vééél onderbroekenlol. Héél. Véél. Onderbroekenlol. Maar ook: prachtige, ingetogen nummers die toch altijd pop bleven. Ooit vonden we er de term post-pop voor uit en we gaan die niet terug inslikken. Om het in de taal van de portables te zeggen: da me ze noh lange meuhen meuhen.
In The CameraEye van onze man: Wie al eens een pornofilm van een soundtrack voorzien, of een voetbalmatch, kan ook al eens zot doen op zijn verjaardag. Verjaardagshoedjes op dus, en dan maar ingetogen pingelen.
