Deze tweede langspeler van het Britse math-rock-kwartet 65 Days of
Static ligt ondertussen al een goed halfjaar in de winkelrekken,
maar werd bij het verschijnen wat over het hoofd gezien. Nu begint
in ons Belgenland de aandacht rond de groep te stijgen dankzij de
single ‘Radio Protector’, een track op de tweede Duyster-compilatie en optredens op Dour
en Pukkelpop. Een uitgelezen kans om de opgelopen schade even in te
halen dus.
Kenmerkend voor het gros van de math-rock-groepen zijn de complexe
ritmische structuren opgebouwd via atypische ingrepen. 65 Days of
Static laat samples samengaan met live instrumentatie en schuwt het
hardere gitaar- en drumwerk niet waardoor sommige songs sterk bij
industrial aanleunen. Met ‘One Time For All Time’ flirt de techniek
van het viertal op dit vlak met de perfectie. Elk nummer bezit een
complexe structuur die ondanks de onderbrekingen en overlappingen
toch nooit compleet dissonant overkomt. Waar op het debuutalbum
‘The Fall of Math’ de verschillende lagen soms nog wat stroef tot
een geheel kwamen, klinken de composities op de opvolger
natuurlijker en is het eindresultaat coherenter.
De prachtige opener ‘Drove Through Ghosts to Get Here’ is al meteen
een sterk staaltje vakmanschap: na een hemels begin wordt het ritme
opgedreven met een beat, die na een korte rustpauze versterkt wordt
door een piano. Deze ingreep, alsook de toevoeging van strijkers
aan het einde, geven een humane dimensie aan de elektronische
sample die aan de basis ligt. Ook in verdere tracks wordt deze
werkwijze behouden, wat een gevoelsgeladen album oplevert: elk
nummer weet een eigen sfeer te evoceren. Naast emotionele variatie
worden ook de genregrenzen afgetast. ‘Welcome to the Times’ lijkt
met de combinatie van epische, aanzwellende delen en zweverige
intermezzo’s een alternatieve interpretatie van de goth-rock. ’65
Doesn’t Understand You’ opteert even voor zwaardere elektronica en
incorporeert zo een big beat-sectie. Het heerlijke ’23kid’ vangt
aan met het zachtere gitaarwerk alvorens voor strakkere riffs en
sterkere percussie te kiezen, waardoor even een zweem van stoner
komt binnengewaaid.
Na een aardige debuutplaat overstijgt 65 Days of Static de
verwachtingen bij de opvolger. De tracks zijn met meer oog voor
detail opgebouwd, maar tegelijkertijd wordt het geheel nooit uit
het oog verloren. Een al te mechanische aanpak wordt geschuwd, wat
een warmer resultaat oplevert. Dankzij deze uitgekiende composities
krijgt elk nummer een eigen apotheose alvorens het ijzersterke
‘Radio Protector’ voor de grand finale van het album zorgt. De
verschillende invloeden die verwerkt worden betekenen geen verlies
van persoonlijkheid, integendeel zelfs. Negen nummers lang lijkt
het alsof 65 Days of Static het muzikale landschap herschept tot
een rockwereld die blijft boeien. Dankzij de combinatie van beats
en instrumentatie weten de songs de luisteraar bovendien sterk aan
te spreken. Woorden zijn voor deze groep hierbij overbodig, of
zoals ze het zelf in de inlay verwoorden: These are songs
without words, but they are screaming. Een must-have op cd en
een must-see op de festivalweide!
