"Zomers". "Lentefris". "Huppelend". Als recensenten met dat soort adjectieven afkomen in een review, zijn ze meestal stiekem verliefd en vond dat zijn weg naar de bespreking van een plaat. Maar soms vraagt een cd er ook om. Als ze ook écht zomers en lentefris tegelijk klinkt, bijvoorbeeld, zoals dit debuut van The Spinto Band. En als uw man er ook écht van aan het huppelen gaat, natuurlijk. U kent ons.
Het is een bende leugenaars, dit zestal. Zonder verpinken beweren ze dat ze alles pikten van grootvader Roy Spinto. Of dat Nice And Nicely Done al hun zevende album is — dat klopt alleen maar als je een hoop onvolgroeide kleine releases in eigen beheer meerekent. Maar waar ze niet over liegen is de albumtitel: dit is erg fijn en goed gedaan.
The Spinto Band biedt jachtige, jengelende indiepop met een stevig dansbaar trekje. Denk aan Clap Your Hands Say Yeah, maar probeer je dan in te beelden dat die groep hipcats opgroeide ergens in Smalltown USA. Voeg een mandoline en een kazoo toe, beeld u het boeltje in temidden het groen op een zonnige dag en u krijgt een beeld.
Nice And Nicely Done vliegt er met zijn dik halfuur stevig en zonder plichtplegingen in. "Did I Tell You" krijgt welgeteld vijf seconden een valse start mee, daarna blijkt dat de springerige popkant van Robert Smith op visite is. Gezellig, net als eerste single "Mandy" waarin de mandoline een hoofdrol krijgt.
Nog meer new wave-achtige trekjes in "Crack The Whip" dat een pompende discobaslijn meekrijgt en een refreintje dat vaagweg iets van Phoenix in herinnering brengt. Het is niet erg, als het ons bevalt hebben wij een slecht en kort geheugen voor zulke dingen.
The Spinto Band nodigt uit tot participatie: hier eens meeneuriën, daar ligt een danspasje voor de hand, maar meestal blijft het bij meewiegen met een melige glimlach. Wij halen graag voorbeelden aan, noteer dus "Trust vs. Mistrust", maar net zo goed "Direct To Helmet". "Let there be summer", schrijft een mens al eens in zulke omstandigheden, en wij weten wel wat de soundtrack zal zijn.
Nice And Nicely Done is immers vrolijk en pretentieloos, uitermate geschikt om mee te wiegen op de betere zomerdag. U gaat er uw lief nog liever van zien, en als u geen lief heeft, is het uitstekend geschikt als soundtrack bij het stiekem verliefd zijn op uw buurmeisje. Meer verdienste zal The Spinto Band nooit hebben, maar op Les Nuits Botanique bleek afgelopen lente dat ze live nog een keer of tien aanstekelijker zijn. Wij zijn veeleisende mensen, maar echt veel meer dan dat verwachten wij soms toch niet: prettig debuut.
