Hun optreden tijdens het Domino-festival in de AB liet het publiek verstomd en razend enthousiast achter. Het lijdt dan ook weinig twijfel dat hun "debuutalbum" EP C / B EP in menig eindejaarslijstje zal prijken. In tussentijd kan u hen alvast nog eens bewonderen op Dour.
Op het podium viel de zichzelf net niet wegcijferende Dave Konopkna, verscholen achter drummer John Stanier, nauwelijks op. Het waren immers Stanier, Ian Williams en Tyondai Braxton die de show stalen met enkele indrukwekkende staaltjes vakmanschap, maar achter de schermen blijkt Konopkna wel een heel spraakzame kerel te zijn met een goed gevoel voor humor. Hij geeft overigens grif toe dat de website doelbewust summier blijft met informatie: "We letten er wel op dat de belangrijke informatie beschikbaar is maar we willen het mysterie intact houden. Misschien geven we in de toekomst meer info vrij. Maar natuurlijk stelt iedereen nu de vraag hoe de band ontstaan is…(ijzig) Do you have that question?"
enola: Euhm…stoort het je als ik het vraag?
Konopkna: "Nee hoor. We werkten alle vier in de chocoladefabriek Godiva in Queens, ik was verantwoordelijk voor de bestellingen en John en Ty(ondai) werkten op…(schiet in de lach). Ian had net Don Cabalerro verlaten en was gestart met een soloproject toen ik hem in New York ontmoette. We kenden elkaar uit Chicago en hij vroeg me of ik zin had om met hem en Ty mee te spelen. De groep heette oorspronkelijk "I Will" en had ook enkele zangeressen. Een paar van die songs zijn later in gewijzigde vorm bij Battles terecht gekomen."
"Oorspronkelijk was de groep ook meer een soloproject van Ian waar Ty en ik bij speelden. Het was een soort parodie op die J-Lo-toestanden en die idiote, shitty celebritycrap in Amerika, en dat is zo…walgelijke… menselijke wezens…maar ik ben aan het afwijken. (lacht) Die parodie duurde niet lang en we wilden voor een zo breed mogelijk publiek spelen zonder onmiddellijk bij een specifieke subcultuur te eindigen dus zochten we een groepsnaam die bijvoorbeeld hiphop- en emokids zou aanspreken. Heel even twijfelden we over "Deep Cuts" maar Battles leek wel geschikt, het is ook niet zo eenvoudig om een goede bandnaam te vinden. Het heeft zeker niets te maken met egoproblemen binnen de groep, want die zijn er niet. Het was natuurlijk wel verrassend dat we elkaar zo goed aanvoelden want eigenlijk kende alleen Ian ons alle vier, het was ook hij die John heeft gevraagd voor de groep."
enola: De droge productieklank is echt typerend. Het draagt voor mij heel erg bij tot het gevoel van ingehouden woede die door de songs schemert. Het lijkt wel alsof jullie bewust de explosie vermijden.
Konopkna: "Wel, we zijn in ieder geval geen "angry guys". Maar het is zeker zo dat we voor een minimalistische invulling gingen en de klassieke uitbarstingen wilden vermijden. De eerste e.p. hebben we ook al in 2003 opgenomen, een jaar nadat de band opgericht was. Het was vooral bedoeld als een visitekaartje om de groep wat naambekendheid te geven. Doordat Warp het ook heeft opgepikt, leidt het nu een tweede leven, maar toen we het opnamen, hadden we die deal nog niet en betaalden we de opnames zelf. We hadden geen groot budget en de songs zelf stonden ook nog in hun kinderschoenen. Ik zie onze songs als puppies die nu opgegroeid zijn tot volwassen honden. Het volgende album zal anders klinken omdat we veel meer de live-ervaringen die we opgedaan hebben, willen inpassen."
enola: Op de e.p.’s komen bepaalde thematieken terug. De titels hinten daar zelf bewust naar. Ook achter de covers lijkt eenzelfde idee van soberheid te zitten. Komt dat bewust in alles naar voor, of was het toeval?
Konopkna: "Er zijn inderdaad een paar thema’s die terug komen. De titels hebben niet echt een achterliggende bedoeling, het dient eerder als een referentie voor ons en voor het publiek omdat we nu eenmaal geen zang gebruiken op plaat. Wanneer we aan een song beginnen, hebben we al stukken geschreven en dan bekijken we welke delen bij elkaar passen. Iedereen schrijft muziekstukken en laat het aan de anderen horen. We schrijven die stukken dan op papier en geven er een naam aan, bijvoorbeeld Mango of Anjelica Huston. Daarna bekijken we welke delen samen passen en soms komt daar dan ook de titel uit. "SZ2" heeft bijvoorbeeld een beginstuk dat heel sludgy klinkt en "Swamp Zombie" genoemd werd, dat werd dus tot "SZ" afgekort."
"De titel "Tras" komt van een foto van Ian, op die foto stond ook een vuilbak met het woord "tras" op in plaats van "trash" en dat vonden we een goede naam. "IPT2" is "Ians Personal Tras" omdat het een song van Ian is die we wel tot de "Trassongs-familie" konden rekenen. "ITP-2" is daar dan weer een antwoord op: we spelen met dezelfde structuren. "BTTLS" spreekt uiteraard voor zich en "HI/LO" verwijst naar de hoge en lage toon van de keyboardmelodie. "UW" staat voor "Under Water" omdat het een onder watergeluid heeft. "B + T" is van onze eerste songs die we nog met "I Will" gespeeld hebben. Ty en een vrouw, Beth, zongen op die song, vandaar Beth + Ty" als titel. Of we het op nieuwe album ook zo zullen aanpakken weten we nog niet."
"Onze songs vragen de tijd om aan gewoon te raken, en mochten we ze gebundeld hebben op één album dan zouden een aantal nummers niet gehoord worden, terwijl de luisteraars nu de tijd krijgen om het allemaal rustig te verteren. Eerst was er de single "Tras" dan brachten we EP C en B EP uit als twee aparte e.p.’s omdat we, vanwege onze achtergrond, niet onmiddellijk met een full album naar buiten wilden komen. Ze zijn echt doelbewust als e.p.’s uitgebracht al kan je ze wel bundelen en lezen als "Epic Beep". Ons eerste echte album zal wel anders klinken omdat we al zoveel samen gespeeld hebben en elkaar beter kennen."
enola: Hoe anders zal het dan klinken volgens jou? Opnieuw met zang, zoals in de pre-Battles dagen?
Konopkna: "We werken met een veel ruimer palet nu. We oefenen onze nieuwe songs live zodat we er vertrouwd mee zijn eens we ze opnemen. De nummers veranderen uiteraard nog maar daarbij volgen we nog steeds ons eigen gevoel. Het is eigenlijk het omgekeerde proces van de nummers die op de e.p.’s staan omdat die pas live echt gegroeid zijn."
"In de originele bezetting hadden we verschillende zangeressen, soms wel negen. Ik vermoed dat Ian het een beetje beu was om alleen maar met en voor jongens te spelen die graag muziek analyseren. De vrouwen waren niet zulke bijzondere zangeressen maar ze waren wel "pretty hot" wat ook fijn is.(lacht) Maar het was gewoon te moeilijk om hen er steeds bij te betrekken. We zien onszelf niet als een instrumentale band, live smokkelt Ty er nu al zanglijnen in. Op de nieuwe songs zal hij wel af toe de zang op zich nemen. Het zal geen "American Idol"-achtig gemekker worden, we bekijken hoe we de stem binnen onze muziek kunnen passen zonder het louter als een extra instrument te zien maar evenmin als iets dat boven de muziek ligt."
enola: Jullie palet is nu al heel breed want je vindt (math)rocksongs naast pure electro en daarnaast ook nog eens een symbiose van beiden. Dat is niet zo voor de hand liggend, hangt zoiets af van de songschrijver?
Konopkna: "De taken zijn niet zo strikt verdeeld, het is zeker niet zo dat Ian of Ty bijvoorbeeld de electro en alleen maar de electro verzorgen. We hebben een afkeur van labels en subcategorieën. Door geen duidelijke positie te kiezen hebben we net veel vrijheid. Het is fijn om binnen zo een breed gamma van muziek te vallen. Mathrockgroepen zijn vaak zo saai om aan te horen, vooral wanneer ze hun publiek willen imponeren met hun a-typische ritmes. Ik begrijp de verwijzing vanwege ons verleden maar we kiezen niet bewust voor dat soort tempowisselingen, we gaan op ons gevoel af."
"Tijdens een show in Tampa (Florida) zagen we opnieuw het typische rockpubliek binnen wandelen, die natuurlijk op de namen ex-Don Caballero en ex-Helmet afkwamen en geen "biepowapobie" verwachten. Maar ze dansen er vaak wel op dus dat is zeker positief. In de Verenigde Staten hebben we getourd met de rockgroep The Icarus Line maar ook met Four Tet en Prefuse 73 zonder dat we ooit als totaal anders beschouwd werden. Tijdens onze shows voor The Icarus Line konden we natuurlijk wat meer de rockkant trekken en het Warp-label spreekt mensen aan die bewust met muziek bezig zijn en die houden van Jamie Lidell, Aphex Twin, Prefuse 73, Squarepusher,… Onze muziek heeft elementen die hen aanspreken maar we blijven ook een live-band die bewust geen samples gebruiken. Het is een uitdaging om voor een publiek te spelen dat afhaakt op de rock- of de electro-kant. Bij ons eerste optreden in Gent tijdens Ten Days Of Techno waren we echt wel op de verkeerde plaats: dat was een publiek dat alleen voor DJ’s kwam en duidelijk niet voor ons. Maar zoiets maak je nog heel weinig mee."
enola: Toch hebben jullie ook iets met DJ’s, jullie hebben zelfs een mixtape.
Konopkna: "Tras is eerst uitgebracht als een 12" e.p. met "Fantasy" als b-kant, een nummer dat gericht was op DJ’s en John schrijft beats voor een hiphopproducer. Ons album was opgenomen maar zou pas enkele maanden later uitkomen, en om de tijd te doden kwam John toen op het idee om die mixtape te maken maar het was meer als een grap bedoeld, we hebben die cdr’s ook nooit wijd verspreid."
enola: Tot slot: ik heb al de meest bizarre omschrijvingen voor jullie muziek gehoord. Hoe zou jij het noemen?
Konopkna: "Dat is een moeilijke vraag…(denkt na) Misschien moeten we Bell Biv Devoe hun omschrijving maar volgen: "Our music is mentally hip-hop, smoothed out on the r&b tip with a pop feel appeal to it." Lijkt je dat een goede omschrijving voor ons? "
enola: De beste die ik tot op heden gehoord heb.
Battles speelt op 14 juli op het Dour Festival.
