Met La Revancha Del Tango, het debuut van de Franse formatie Gotan Project, ontkiemde zo’n vijf jaar geleden een nieuw geluid. De combinatie van de toen immens populaire loungeklanken met strakke tango zorgde voor een terechte hype. Na een handvol remixen en een livealbum lijkt Lunático de plaat van de waarheid.
Voor hun tweede studio-cd trokken de heren naar Argentinië, het land van het zilver, de Colorado, het voetbal en bovenal de bakermat van de Argentijnse tango. De ervaringen die ze daar opdeden zijn duidelijk hoorbaar in de eerste nummers van de plaat. Waar ze op hun debuut de tangocultuur enkel konden persifleren, ademt Lunático tango. Je hoeft maar even de ogen te sluiten op de klanken van "Amor Porteño" (met de hulp van Calexico) en je waant je in een rokerige nachtclub in Buenos Aires, iets na middernacht.
Het tweede deel van de plaat is eclectischer opgevat, de tango pur sang wordt gekruid met westerse geluiden. Zo verleent het staccato bespelen van de bandonéon de titelsong een minimale funkattitude. Op "Mi Confésion" vormt het aanstekelijke two-stepritme het raamwerk voor de flows van rappers Lucas Lapalma en Diego Gaston Ponce. Het instrumentale "Criminal" is de elektronische lightvariant op "Rebellion (Lies)" van Arcade Fire: het nummer kent een gelijkaardige opbouw, inclusief de extatische viooltjes en de opzwepende pianoklanken.
Gotan Project maakt muziek vanuit de ziel. Ver weg van alle steriele elektronica knutselen de heren uit Parijs twaalf zomerse miniatuurtjes in elkaar die zelfs de meest noordelijke ijspegels ontdooien. De bossanovabeats van "Diferente", overgoten met strijkers en de zang van Cristina Vilallonga, zorgen voor een intense warmte. Lunático bevat grotendeels filmisch geladen schoonheid. Zo is afsluiter "Paris Texas", een cover van Ry Cooder, de perfecte soundtrack bij de melancholische beelden uit Wim Wenders’ gelijknamige film.
Zo’n vijf jaar na de loungehype — u herinnert zich wellicht de talloze chill out– compilaties van rond de eeuwwisseling, met als doel de übermensch van het nieuwe millennium te ontstressen — is Gotan Project één van de weinige overlevers uit het genre. Met Lunático snoeren de Parijzenaars ook de mond van de criticasters die hun debuut als een gimmick omschreven. De muziek van de groep is veel meer dan kleurloos geluidsbehang: Gotan Project maakt doorleefde dancemuziek met een ziel.
De titel van de plaat is een ode aan het racepaard van Carlos Gardel, dé cultfiguur van de Argentijnse tango. Op de prachtige hoes staan foto’s van het paard afgebeeld. Volgens de leden van Gotan Project is het paardenrennen trouwens de favoriete sport van een zichzelf respecterende tanguero, olé.
Lunático is een plaat om smoorverliefd op te worden, een schatkist met een ongekende rijkdom. Passie, pijn, melancholie en vuur zijn maar enkele begrippen die de plaat karakteriseren. Mochten de Red Hot Chili Peppers niet pikant genoeg geserveerd worden op Rock Werchter, weet u alvast waar de pittigste smaak te vinden is.
