Adems debuut Homesongs kwam in 2004 als een donderslag bij heldere hemel. Van iemand met een postrockverleden hadden we nu niet meteen een plaat vol romantische elektrofolk verwacht. De opvolger daarentegen is in geen enkel opzicht verrassend te noemen. Love And Other Planets is een geslaagde maar net daardoor ook wat overbodige herhalingsoefening geworden.
Alle elementen die van Homesongs zo’n hartstochtig te koesteren werkje maakten tekenen op Love And Other Planets opnieuw present. Sober ingeklede pastorale popliedjes, zachte zangpartijen, een autoharp, lieflijke belletjes en bij tijd en stond een wat meer uptempo tussendoortje: het is er allemaal. Overheersend thema is alweer de Liefde in al zijn facetten. Deze keer zijn de liefdesuitingen vermomd als een conceptalbum over de ruimte, space and beyond, wat onze overtuiging versterkt dat Adem in wezen een, weliswaar sympathieke, gigantische nerd is.
De plaat kent een mooi begin met "Warning Call" dat rustig akoestisch aanvangt en vervolgens knap open bloeit. Something’s Going To Come" is een doodgewoon popnummer, inclusief aanstekelijke ritmische drums en lala-refrein. In het daarop volgende "X Is For Kisses" (Adem is duidelijk een kind van zijn tijd) wordt het tempo weer gedrukt en zorgt een xylofoon voor schattig gepling, maar nog voor het lied aan zijn einde komt zijn we alweer vergeten hoe het precies ging.
Het tot lichaamsbeweging aanzettende "Launch Yourself" moet de "Everything You Need" van deze plaat voorstellen en slaagt daar nog net in. "These Lights Are Meaningful" is het derde uptempo nummer, en tevens derde uitschieter op Love And Other Planets dat voor de rest vooral bestaat uit verstilde folk annex popliedjes met een elektronische toets. Zoals het semi- a cappella titelnummer, dat balanceert op het randje van pracht en kitsch.
Halverwege Love And Other Planets, wanneer het zo langzamerhand begint door te dringen dat er niks nieuws meer te horen zal zijn, slaagt de plaat er niet langer in om de aandacht vast te houden. Het half- instrumentale "Last Transmission From The Lost Mission" zweeft geruisloos voorbij en met afsluiter "Human Beings Gather ’Round" is op zich niks mis maar na reeds elf gelijkaardige nummers gehoord te hebben, kan het niet snel genoeg voorbij zijn.
Dat Adem over een even boeiende stem beschikt als de gemiddelde Vlaamse pastoor, maakt de klus er niet makkelijker op. ’s Mans zeurderige, nasale stemgeluid kan na drie kwartier behoorlijk op de zenuwen beginnen werken, daar komt nog bij dat we in een kregelige beu het zodanig op de heupen krijgen van de àl te lieve teksten en klankjes dat we ons uiterste best moeten doen om niet, ter compensatie, demonisch lachend een nietsvermoedend voorbij strompelend oud vrouwtje pootje te lappen of onschuldige kindertjes van hun ijsje te beroven.
Adem zou samen met Kieran Hebden aka Four Tet bezig zijn aan een nieuwe plaat voor Fridge, de postrockband waarin beiden hun eerste muzikale stappen zetten. Laten we daar maar verwachtingsvol naar uitkijken terwijl we Homesongs dan wel Four Tets Rounds nog een keertje opzetten, want voor zijn soloproject lijkt Adem reeds na twee albums zonder nieuwe ideeën te zitten. Jammer.
