Sing Hallelujah! Howe Gelb heeft samen met het Canadese gospelkoor Voices Of Praise een zeer relevante americanaplaat afgeleverd en daar zijn wij bij goddeau zeer opgetogen over. Met ’S No Angel Like You vindt de artiest uit Tucson, Arizona zichzelf grotendeels opnieuw uit. "Reinvention is a mother", aldus Gelb.
Howe Gelb ligt languit in de zetel als we hem aantreffen in een Brussels hotel. "I didn’t have enough time to get over the jetlag", klinkt het maar dat staat een aangenaam kabbelende babbel gelukkig niet in de weg.
Howe Gelb:"Jeremy Gara van Arcade Fire drumt op mijn plaat maar ik wou vooral de sound van het gospelkoor registreren. Ik ben eigenlijk niet eens naar iets op zoek gegaan. Ik liet gewoon begaan. The coincidence was what was happening. Het was geen religieus opzet maar iets van een andere orde. (lacht) Een vorm van transmissie. Meedrijven op golven en vibes, chilling. De koorleden hebben me meer dan eens trillingen bezorgd. Ze combineren hun stemmen op zo’n mooie manier dat je haast niet meer kan bewegen. You can’t leave. Als ik iemand hoor zingen, ben ik altijd op zoek naar een vloed vol inspiratie."
enola: Welke muzikale ervaring is je het meest bijgebleven toen je jong was?
Gelb:"Ik herinner me Elvino Rey, een orkestleider die wel eens op tv kwam. Hij kon zijn instrument echt doen zingen, maar ik was toen nog zo jong dat ik niet besefte dat hij op een pedal steel aan het spelen was. Het toeval wil dat niemand zich Rey herinnert maar wat blijkt nu? Hij is de grootvader van de zanger van Arcade Fire. En ik heb zowaar samen met de drummer van die groep een album opgenomen. Het moet haast een teken zijn dat ik de zaken goed aanpak."
enola: De hoes van de nieuwe plaat is ook een goede zet. Een chalet in een sneeuwlandschap: alsof je wilt wegdrijven van het klassieke Tucson-woestijnbeeld dat je toehoorders van je hebben.
Gelb:"Right. Ik heb nooit zelf beweerd dat ik een woestijnrocker ben. Ik begrijp waarom sommigen me zo zien en ze mogen gerust verkondigen dat ik zo’n figuur ben, maar ik ben meer dan dat. Mijn muziek spreekt eigenlijk voor zich. Verdere uitleg is overbodig. Je maakt platen om je uit te drukken. That’s what it is."
enola: Omdat woorden te kort schieten? "I have a hard time with words, they never sum up your true feelings", heb je ooit gezegd.
Gelb:"Woorden komen in de buurt van wat je precies wilt zeggen, maar ze zullen nooit zo doeltreffend zijn als muziek die rechtstreeks tot je zintuigen spreekt. Muziek is wellicht de eerste informatie die je ooit begreep."
"In mijn teksten schrijf ik de dingen die me dwars zitten van me af . Soms weet ik niet precies waar ik het over heb. "Roles Of Bible Black" dat ik in ’88 schreef is een goed voorbeeld. Ik was net wakker toen ik de tekst op papier zette en ik had er totaal geen idee van wat ik eigenlijk wou zeggen. Maar toen ik de tekst later opnieuw las, vond ik het één van de beste die ik ooit heb geschreven. "Keep little the promise/but less the lie": mooi verwoord. De zinnen klinken als Shakespeariaanse verzen die vertrekken vanuit de modder en opstijgen naar de hemel. Maar waar kwamen de woorden in hemelsnaam vandaan?"
enola: Geen idee. Waarom neem je vaak je eigen songs opnieuw op?
Gelb: "Ik ben ooit begonnen met nummers te schrijven omdat ik er niet in slaagde songs van andere artiesten na te spelen. Nu kan ik me de luxe permitteren om mijn eigen muziek te coveren. Die nummers voelen niet meer aan als mijn eigen liedjes. Ik hou ervan ze te veranderen. Soms waren ze ook nog niet helemaal af toen ik ze voor de eerste keer opnam, en nu zijn ze dat wel als ik ze opnieuw op een plaat zet. Songs zijn als schilderijen: je moet zelf uitzoeken welk leven ze zullen gaan leiden. Na al die jaren schep ik er nog altijd plezier in songs te schrijven. Het voelt nooit aan als werk."
enola: Vind je het niet erg dat je ouder wordt?
Gelb: "Er zijn heel wat voordelen verbonden met ouder worden. Als je een twintiger bent — je zal het later missen — controleert je bloed je hart en je verstand volgt. (glimlacht) Later heeft je geest veel meer de controle over je hart én bloed. Wie jong is, laat zich al te vaak leiden door zijn gevoel.
enola: En die meiden zijn zo wreed, meneer!
Gelb: (lacht) "You’re right. Ik vind het heerlijk om een dochter van achttien te hebben. Ik zie hoe ze omgaat met haar vriendjes en ik zou je dat gedrag kunnen uitleggen. Door mijn ervaring met andere vrouwen weet ik waar de maniertjes vandaan komen. I know why, I know how. Ik zie ook wanneer politici liegen. Je merkt het aan de trekjes in hun gelaat, (proeft als het ware de woorden) The traces in the faces.Ik herinner me dat oudere familieleden vroeger altijd zaten te klagen over politici. Ik dacht: jullie zijn gek en ziek; maar nu ik ouder ben, pik ik veel beter bepaalde signalen op. Zoals in poker, hè."
"Als je poker speelt, sluipt er als vanzelf een soort roes in het spel. Je probeert er controle over te krijgen en het vreemde is dat je je afvraagt waar die rush vandaan komt: je hebt immers niets geestesverruimends gepakt. Je maakt jezelf vooral wijs dat die kaarten een betekenis hebben. Je geest reageert erop en de adrenaline stroomt door je bloed. Eigenlijk kan je die methode ook aanwenden om over meer nuttige zaken controle te hebben. You can turn away anything. Zo probeer ik als ik muziek speel altijd mijn hoofd leeg te maken. Niets is dan van belang, enkel het moment telt."
"Ik schrijf nooit de muziek die ik in mijn hoofd hoor. Dat zou te gek en te typisch zijn. Als ik wat ik hoor in mijn hoofd zou vertalen naar echte songs, dan zou ik twee dimensies met elkaar laten interfereren. En dat is nooit een optie geweest. De muziek die ik maak is gewoon de muziek die iedereen zou schrijven als ze er de tijd voor zouden nemen."
enola: Je swingt vooral op de juiste moods als je samen met je muzikanten platen opneemt?
Gelb: "Well, we zijn allemaal surfers. Ieder van ons maakt deel uit van de stroom. Things are going by you and you are going by things. En dan kan je gebruik maken van de mogelijkheden of ze afwimpelen. Zo werkt het. Volledig toevallig is het allemaal niet. Sommige dingen zullen je raken en andere niet, maar de keuze wordt altijd gemaakt door wat er zich op een bepaald moment rond je afspeelt. Het belangrijkste is vertrouwen te hebben in de goede afloop."
"Als ik terugblik had ik bepaalde zaken misschien op een andere manier kunnen aanpakken maar je kan nu eenmaal niet alles controleren. Niet alles loopt altijd goed af. Je moet vergissingen begaan. De kunst is voorzichtig om te springen met mensen die er zijn om je dingen te leren zonder dat je door hebt dat ze je iets leren, begrijp je. Er bestaan heel wat goede mensen. Ik begin er meer en meer te kennen. Het geeft je altijd een goed gevoel als je je niet hebt vergist in je vriendschappen. Meedrijven met de stroom is het allerbelangrijkste. It’s all about the flow in your head."
enola: En ben jij een goed mens?
Gelb: "I’m no angel like you." (lacht)
enola: deugniet!