Ben Harper is een man van vele oorlogen. Ook op zijn zesde plaat, Both Sides Of The Gun, schiet hij met scherp. Eén album wordt opgedeeld in twee schijfjes: ingetogen emoties langs de ene kant en wat meer buskruit langs de andere.
Wat Ben Harper als artiest zo interessant maakt, is dat hij niet in vakjes te stoppen is. Zonder zijn eigen stijl te verliezen, schippert hij al meer dan tien jaar tussen singer-songwriting, folk, blues, rock en roots. Voor het eerst is er nu geen reden meer om nummers te gaan skippen: gesorteerd volgens sfeer werden negen kalme nummers — het zittende werk, zeg maar — op één cd gegoten en negen meer dynamische songs op een tweede plak.
Laten we met die eerste beginnen. "Morning Yearning" zet hier onmiddellijk de toon: een akoestische gitaar, melancholische strijkers en de breekbare kant van Harpers stem, geruggensteund door een contrabas en drumbrushes. Een troostende zonsopgang. "Waiting For You" dreigt de melige kant uit te gaan, maar vrij snel kunnen we ons daarmee verzoenen. "You can kill a lot of time / If you really put your mind to it".
Verwacht geen verrassingen op deze witte cd, maar wel meeslepende en ingetogen nummers waarvan geen enkel het verdient om vroegtijdig beëindigd te worden. Op het instrumentale "Sweet Nothing Serenade" — een titel die deze lading dolce far niente perfect dekt — haalt Harper voor het eerst de Weissenborn slidegitaar boven. Dat hij ook met andere instrumenten overweg kan, bewijst hij door het grootste deel van dit album (en vooral het eerste deel) zonder zijn Innocent Criminals op te nemen en in plaats daarvan verschillende partijen zelf in te spelen.
Als stand alone-album heeft deze eerste schijf misschien iets te weinig uitschieters in de rangen om er echt te staan. Langs de andere kant is dat nu net het punt van dit duoconcept natuurlijk. Door niet nodeloos veel nummers op één cd te persen, blijven we ook veilig uit de buurt van een indigestie. "Reason To Mourn" verdient het om aangekruist te worden en "Happy Everafter In Your Eyes" is de schommelstoel die het eerste deel zachtjes in slaap wiegt.
Op de tweede cd krijgen we Ben Harper meteen te horen zoals we hem kennen: hij brult, huilt, krijst, maar meent vooral "I believe in a better way". Eerste single "Better Way" teert op Oosterse tempelgeluiden en de vertrouwde klanken van de slideguitar. In titeltrack "Both Sides Of The Gun" wordt onversneden sappige funk geserveerd, inclusief een vettige Hammond B3. De inhoud is echter even belangrijk als de verpakking: "One dimensional fool / In a three dimensional world".
Voor wie nog aan de strijdlust en protestcapaciteiten van Ben Harper twijfelde, is er "Black Rain": een nummer over het wanbeleid tijdens de natuurramp in New Orleans, daags na de overstromingen geschreven én opgenomen. Withete woede op de zwarte cd: het ijzer werd gesmeed terwijl het nog gloeide. Tussendoor krijgen we nog "Engraved Invitation" te horen, een nummer dat in alle opzichten — zowel qua zang, ritme als catchiness — aan The Stones doet denken, met ergens in het midden een Neil Young-solo. Gepikt, maar goed gepikt.
"Please Don’t Talk About Murder While I’m Eating" krijgt de prijs voor opmerkelijkste songtitel, maar is bovendien een aanstekelijke brok rock-’n-roll. Dat laatste geldt trouwens ook voor "Serve Your Soul". Grootste verrassing is het jazzy "The Way You Found Me", maar ook dat krijgt Harper met overtuiging verkocht. Wie nóg niet genoeg heeft en enkele euro’s extra ophoest, krijgt er een derde schijfje bij met zes nummers in een live- of alternatieve versie. Het geheel zit trouwens stijlvol in een doosje verpakt, compleet met alle teksten en extra artwork Harper vs Piraterij: 1-0.
Ben Harper is een goeroe, een medium van emoties. Zijn woord is hip en hij is nog lang niet uitgepreekt. Hij doet waar hij goed in is en verzwakt geen moment, in geen enkele van de in totaal 18 songs die Both Sides Of The Gun kent, waarmee hij nog eens bewijst dat hij op meerdere terreinen top is. Ook op dat van Werchter, waar hij op zondag de mis komt lezen. Wij gaan alvast niét voor het zingen de kerk uit.
