Battles :: EP C / B EP

Er zijn bands die het ons, recensenten, wel heel makkelijk maken.
Van With Love and Squalor van We
Are Scientists is nog geen volledige luisterbeurt voldoende om te
weten dat de groep bij de nieuwe lichting new
wave/dancepunk-bandjes thuishoort. Wat ‘Meds’ betreft, de nieuwe
plaat van Placebo, hoef je zelfs geen tweederangs Nostradamus te
zijn om de sound van de cd te voorspellen. De muzikale invloeden
van knappe songschrijvers als Josh Ritter liggen zo voor het rapen.
Je hoeft geen belezen iemand te zijn om de hartenpijn uit de
teksten van Jenny Lewis te
ontwaren. Dan zijn er ook bands als Battles: de songtitels van deze
twee ep’s hebben veel weg van cryptische wiskundige formules,
teksten zijn er niet en hun sound laat zich niet in de menselijke
taal vatten. We volharden echter in de boosheid en doen toch een
poging: ‘EP C / B EP’ is een bevreemdende en hypnotiserende mix van
postrock, jazz, angstaanjagende soundscapes en rauwe clicks ‘n
cuts. Voor wie zich daarbij niks kan voorstellen gooien we er nog
een paar referenties tegenaan: Prefuse 73 meets Tortoise, Squarepusher op zwier met
Mogwai, en ga zo maar door. Het
zijn echter vergelijkingen die de muzikale enigma’s van Battles
tekortdoen, want dit zijn twee plaatjes die je echt moet horen om
ze te geloven. Om je een weg te banen door het muzikale oerwoud van
Battles zijn een paar vlijmscherpe machetes en muggennetten geen
overbodige luxe.

Dit combo bestaat uit John Stanier (die eerder al de drumvellen
geselde bij Tomahawk en Helmet), Ian Williams, David Konopka en
avantgarde-electronicawizard Tyondai Braxton. Dat deze vier
muzikanten technisch erg onderlegd zijn, wordt al snel duidelijk.
‘SZ2’ schildert langzaam een landschap van verschillende
gitaarlagen terwijl op de achtergrond elektronische effecten voor
een duistere toets zorgen. Net wanneer de acclimatisatie aan de
donkere wereld van Battles een aanvang neemt, valt een moordende
tegendraadse drumpartij in en gaan messcherpe gitaaruithalen een
smerig duel aan met weerbarstige elektronica. Voor je denkt te
kunnen volgen, kondigt een droge gitaar alweer een transformatie
aan en schakelt de song een versnelling hoger met complexe
drumpatronen en door elkaar geweven gitaarlijnen. Het labyrint dat
Battles schept is even uitgekiend als mathematische formules, maar
tegelijkertijd verdomd spannend en intrigerend.
Battles gunt de luisteraar weinig rust, maar ‘Tras 3’ voelt aan als
boven water komen na minutenlang je adem te hebben ingehouden: een
goeie minuut vol in reverb gedrenkte gitaren gehuld in een waas van
digitale spielereien zijn voorlopig voldoende om ons op adem te
laten komen. ‘IPT2’ duwt je al snel weer kopje onder met kurkdroge
gitaarpartijen waarrond elektronische wolkjes druk cirkelen als de
rook die voortkomt uit een in de fik gestoken backcatalogue
van Aphex Twin.

Verschillende keren lopen de mannen van Battles zichzelf echter
voor de voeten met hun experiment. Op sommige momenten is hun
hermetisme niet boeiend meer, maar gewoon strontvervelend. ‘Bttls’
is een soort elektronische ‘What’s He Building?’ van Tom Waits,
maar dan veel te lang uitgesponnen. Bizarre found sounds en
andere auditieve effecten doen ons in het begin verschrikt over
onze schouder kijken, maar na 12 minuten ben je gewoon te verveeld
om nog bang te zijn. De band is op z’n best wanneer de drums van
Stanier een web vormen met het spinnenrag van complexe gitaren en
de dwarse elektronica van Braxton. Gelukkig zijn deze momenten het
talrijkst op deze ep’s.

Bij het luisteren naar Battles zullen gefronste wenkbrauwen en een
ongelovige blik ongetwijfeld uw deel zijn, maar na een paar
beluisteringen went het muzikale oerwoud van deze band wel. De
luisteraar met doorzettingsvermogen zal zich zeker aanpassen aan
deze omgeving als Arnold Schwarzenegger in ‘Predator’. Voor
liefhebbers van vlotte, makkelijk in het oor liggende radiopop zou
een no trespassing-bordje op de hoes van deze plaatjes wel
geen kwaad kunnen.

verwant

Het beste van Pukkelpop volgens enola (1998 – 2018)

Voor een laatste keer vloeken deze zomer. Nog één...

Filter Festival

31 oktober 2019Trix, Antwerpen

Bij Trix houden ze al eens van een showcasefestival....

Ook bij Dour Festival nieuwe namen

Bij Dour Festival zijn ze niet vies van enkele...

BRDCST :: 27 maart 2016, AB Box

De laatste dag van BRDCST, het vierdaagse festival in...

Battles :: Botanique, 3 november 2015

We kregen op voorhand nog even telefoon: of we...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in