Waar was neeka gebleven? Ze was even een kindje gaan kopen en heeft daar dan maar meteen een plaat over gemaakt, zo blijkt. Helaas is andermans kindergeluk slechts zelden aanleiding voor artistieke hoogtepunten. Women Wonderland is bij momenten zo overgelukkig dat het haast gênant wordt.
We zijn vier jaar na Candy Comfort en de meisjesachtige giechel van "Another Girl" is verdwenen. Dat was toen, tijdens haar "Last Days As A Girl" zoals ze het zingt op dat nieuwe Women Wonderland. Neeka is vrouw en moeder geworden, en dat hoor je.
Vol vertrouwen is het klassieke singer-songwriterkleedje afgeschud. Waren de helpende handen vorige keer bekende rockers als Stef Kamil Carlens of Lars Van Bambost, dit maal koos neeka resoluut voor een eigenzinnig geluid: ze greep terug naar haar klassieke orgelopleiding en vulde die aan met barokinstrumenten als clavichord, virginaal, klavecimbel, en meer van dat.
Soms klinkt het klein en mooi intiem, zoals in het prachtige "High And Mighty" dat niet meer nodig heeft dan een subtiele theorbe en het Jakobus van Eynde-orgel uit de Sint-Pieterskerk van Oostkamp. Women Wonderland is immers op velerlei locaties opgenomen. Sleurt u zo’n pianoforte of een virginaal anders maar eens een studio in.
Het kan ook rijkelijk versierd, zoals in het jubelende "Glow With Joy" dat net iets te veel sprankelt van vreugde over de geboorte van de kleine. Fijn voor het familiealbum, maar op plaat hoeft zoiets niet voor ons. Tekstueel is dit tenenkrullen geblazen, en dat hebben we nog wel eens op Women Wonderland. Wij zijn er het type niet naar om mee te smelten als de collega’s rond andermans baby staan te zwijmelen.
"Candy Comfort is een bergketen met enkel pieken en geen dalen" schreven we nogal enthousiast. Dat is deze keer wel anders: Women Wonderland kent meer ups and downs dan de gemiddelde Alpenrit. Single "Butterfly" mag dan wel een zwakke single en opener zijn, dat wordt onmiddellijk goed gemaakt door een sterk "Caught In The Middle". Een wat vervelend "la la la"-end "Will You Cover Me" doet de balans echter meteen weer de andere richting uitslaan.
En zo gaat dat een hele plaat door. "Glow With Joy" wordt gecompenseerd door "Paris Wonderland", "I Fall Behind" tempert het enthousiasme over "Baby’s Ways": Women Wonderland mist de consistentie van zijn voorganger en ontgoochelt daardoor lichtjes. En dat gedoe over die kleine was dus ook niet echt nodig. Maar het komt wel weer goed. We zien neeka ook binnen vijftien jaar nog platen maken, en dan zal de puberteit van zoonlief haar realiteitszin wel aangescherpt hebben. Als ze belooft ons geen kond te doen van de eerste tandjes zouden wij zelfs graag véél sneller een nieuwe plaat van neeka horen.
