Met Versteende Reuzen start uitgeverij Dupuis een nieuwe reeks op rond de figuren Robbedoes en Kwabbernoot. In deze onzekere tijden voor de Nederlandstalige stripliefhebber mogen we al blij zijn met een vertaling van dit album. We keken dan ook met meer dan normale verwachting uit naar Robbedoes à la Yoann en Fabien Vehlmann.
Sinds enkele jaren hebben Jean David Morvan en José-Luis Munuera de reeks Robbedoes en Kwabbernoot overgenomen. Zij brachten reeds twee albums uit en de pers schreef er honderduit over, terwijl het publiek opnieuw geboeid leek. Alhoewel de Nederlandse editie van het striptijdschrift Robbedoes vorig jaar gestaakt werd, startte Dupuis in Frankrijk zopas Spirou opnieuw op als Spirou Hebdo. Eind vorig jaar tenslotte publiceerden Tome en Janry nog eens een album van De Kleine Robbe. 2006 belooft het echter even goed te doen, met alvast de lancering van een nieuwe reeks rond dezelfde figuren. Auteurs krijgen hier de kans om een eigen Robbedoes en Kwabbernoot-verhaal te maken volgens hun eigen visie. Elk album staat dus volledig op zich en wordt telkens gemaakt door andere auteurs. Yoann en Fabien Vehlmann bijten de spits af met Versteende Reuzen.
Wanneer de archeoloog professor Martin een fabelachtige ontdekking doet op de zeebodem, zet hij een expeditie op touw om de achtergrond van deze ontdekking verder te verkennen. De steenrijke playboy-archeoloog Bill Callaway zit Martin echter op de hielen en probeert op alle mogelijke manieren diens vondst te gelde te maken. Het avontuur brengt onze helden naar de zeediepten van Nieuw-Zeeland.
Deze nieuwe reeks van one-shots kent met Versteende Reuzen een bijzonder geslaagde start. Yoann en Vehlmann maken er een heel andere Robbedoes van dan wat het duo Morvan en Munuera momenteel doet. Yoanns tekeningen blijken een aangename mengeling van de klassieke Dupuis-stijl en het werk van jonge klasbakken als Craig Thompson (Een Deken van Sneeuw) of Frederik Peeters (Lupus). Hij geeft heel wat dynamiek en expressie aan het klassiek-ambachtelijke verhaal van Vehlmann. Die heeft van Versteende Reuzen een echt avonturenverhaal gemaakt dat leest als een sneltrein en de geest uitademt van de albums uit de Franquin-jaren. Hij vermengt op een geslaagde manier traditie met vernieuwing.
Voor de Vlaamse lezer is dit album zonder meer een kennismaking met het werk van de Franse tekenaar Yoann. Deze tekende in zijn geboorteland al verschillende albums, waaronder een deel uit de reeks Donjon Monsters. De vertaling van deze reeks is recent van start gegaan bij uitgeverij L en binnenkort zal dus wellicht ook Yoanns bijdrage aan deze reeks in het Nederlands verschijnen. Fabien Vehlmanns naam doet wellicht wat meer belletjes rinkelen door zijn medewerking aan reeksen als Green Manor (met tekenaar Bodart) of Wondertown (met Feroumont). Toch zijn beide auteurs relatieve onbekenden voor de Vlaamse striplezer. Versteende Reuzen doet dan ook het beste verhopen voor hun andere werk, dat zonder uitzondering de moeite van het ontdekken waard is. Versteende Reuzen mag dus gerust tussen de betere Robbedoes-albums staan. Yoann en Vehlmann zijn erin geslaagd een verhaal te maken dat volwassen is, maar dat toch de speelse naïviteit van de personages eerbiedigt.
