De laatste jaren biedt het internet in toenemende mate een uitstekend forum voor beginnende striptekenaars. Vooral cartoonisten benutten het door het regelmatig plaatsen van nieuwe grappen op hun eigen site. Van Argibald verscheen bij uitgeverij BeeDee een eerste papieren bundel cartoons onder de titel Als maandagochtend een gestalte had.
Veel kunnen we over Argibald niet te weten komen. Zowel de perstekst van de uitgeverij als zijn eigen site geven enkel wat onzinnige vrolijkheden mee waaruit te distilleren valt dat hij in Utrecht werkt als illustrator en animator. Zo heeft Argibald al een indrukwekkende weg afgelegd, vooraleer hij nu als cartoonist zijn albumdebuut maakt. Via zijn site werden deze gags al eerder gepubliceerd en ook via Stripster kan je met zijn werk kennismaken. Uitgeverij BeeDee heeft nu een eerste album gepubliceerd in het formaat waarin tegelijkertijd ook Farida Laan debuteert. Met deze gedurfde reeks van cartoonalbums breekt de kleine uitgeverij uit Haarlem een lans voor enkele jonge Nederlandse tekenaars.
Argibalds humor plaatst zich in het spoor van cartoonisten als Lectrr en Gummbah. Ook hier regeert de absurditeit en vliegen de woordgrapjes de lezer om de oren. Argibald hanteert ook een tekenstijl die de mensen bewust ’lelijk’ maakt. Zo benadrukt hij vaak mooi de absurditeit van de teksten. Inhoudelijk gaat hij heel erg ruim en dat maakt dit boekje erg prettig om lezen.
Voorlopig blijft het nog wat zoeken naar een eigen stem en een eigen stijl in het sterk groeiende aanbod aan cartoonisten. Waar Gummbah begin jaren negentig heel wat moraalridders over zich heen kreeg met zijn harde grappen en ongepolijste tekenstijl, stoort momenteel niemand zich meer aan wat grappen over seks of pedofielen. Gelukkig opteert Argibald voor een groter aandeel absurdisme in zijn werk en leunt hij daardoor meer aan bij auteurs als Matthias Giesen of Gary Larson.
U merkte ongetwijfeld al dat we hierboven naar niet minder dan vier collega-tekenaars verwijzen als referentie. Argibald louter bestempelen als een epigoon van zijn voorgangers zou echter hoogst onterecht zijn. Als maandagochtend een gestalte had bevat nauwelijks een slechte grap en bewijst dat de auteur de kneepjes van het vertellen van een grap perfect beheerst door het doseren van tekst en beeld. Argibald is een nieuwe naam die het verdient om gelezen te worden. Weinigen is het immers gegeven om met een sterk boek als Als maandagochtend een gestalte had te debuteren.
