Het Canadese Gas Huffer geeft na meer dan tien jaar zijn C4 bij Epitaph. Met Lemonade For Vampires breekt de groep met de belofte nooit volwassen te worden. Die keuze uit zich in eigenzinnige garagerock, waarmee Gas Huffer de ambitie koestert de grenzen tussen de punk en de garage te slopen.
Het mag misschien vreemd lijken om de genres punk en garage met elkaar te vermengen, maar Gas Huffer is allesbehalve de eerste groep die het probeert. De band roept herinneringen op aan de oudjes van de New Bomb Turks, die je nooit de indruk gaven dat je échte garage of échte punk hoorde. Ook met Gas Huffer is het altijd op het randje.
Matt Wrights’ stem, die nog steeds het jeugdige van de punk uitstraalt, zit daar zeker voor iets tussen. Dat valt nergens zo fel op als in "All Natural", waarin hij de zware taak krijgt poppy lyrics te vertolken. Met een tekst als "Mamma said, "Son, don’t you chew them weeds, the devil’s all in it, better hear my words"", lijkt de puberale punkgroep in Gas Huffer nooit ver weg.
"All Natural" staat echter recht tegenover "Hold The Roll", "Long White River" en "Canadian Vistas", stuk voor stuk hardere doch zeker zo genietbare songs, waarmee Wright het genre van de garage wel degelijk alle eer aandoet. "Midnight At The Apollo 13" en "Ruined" — twee songs waarin de backing vocals van gitarist Tom Price en bassist Don Blackstone Wrights’ leading vocals lekker replyen — vullen het plaatje perfect aan.
Gas Huffers’ bekering tot de garagepunk schuilt echter nog het meest in de duur van de songs. Die klokken bijna allemaal boven de drie minuten af. Daarmee kiest de groep resoluut voor meer melodie. Met "All Natural", "Ruined" en "Taco And A Bottle" telt Lemonade For Vampires zelfs drie songs die de grens van de vijf minuten overschrijden.
Dat Gas Huffer er met Lemonade For Vampires in geslaagd is een garageplaat te maken, valt dan ook niet te ontkennen. Als échte azijnpissers zouden wij daar nog bij kunnen opmerken dat de New Bomb Turks hen hier al een hele tijd geleden in vooraf zijn gegaan, maar waarom zou u dat aan uw hart laten komen? Het gaat hier tenslotte toch om een genre dat door de muzikaal correcte luisteraar als de pest wordt gemeden.
Wij wensen Gas Huffer veel liever een geïnteresseerd publiek toe. Een publiek dat er niet vies van is de fijne, weliswaar niet perfecte debuutplaat van Gas Huffers’ garagerockende variant te ontdekken. Ondertussen wensen wij het de groep ook van harte toe veel uit zijn nieuwe school te leren en er over een paar jaar met een minder vrijblijvende opvolger te staan.
