Met Government Commissions (BBC Sessions 1996 – 2003) blikt de Schotse postrockgroep Mogwai niet alleen terug op een rijk oeuvre maar laat ze muziekgoeroe John Peel ook een mooi eerbetoon na. Uit de vijf sessies voor Peel puurde ze tien songs die zowel fans als nieuwkomers zullen weten te bekoren.
The Government Commissions kan heel gemakkelijk als een best off of als een visitekaartje voor Mogwai beschouwd worden. Onder de hoede van wijlen John Peel werden voor een live publiek verschillende tracks opgenomen met een setlist die netjes uit de verschillende reguliere albums geplukt werd. Happy Songs For Happy People opent en sluit het album met knappe versies van "Hunted By A Freak" en "Stop Coming To My House", toevallig genoeg ook het eerste en laatste nummer van Happy Songs For Happy People.
Tweede track is een instrumentale versie van oudje "R u Still In 2 It", geplukt uit het legendarische debuut Young Team, waarna we getrakteerd worden op "New Paths To Helicon", een herwerkte versie van "Helicon II" uit Ten Rapid. Ook "Kappa" en "Cody", beide uit Come On Die Young, blijven rustig voortkabbelen en "Like Herod", uit Young Team, luidt daarna de eerste en enige geweldexplosie in. Met "Secret Pint", de enige track uit Rock Action, wordt dan ook onmiddellijk gas terug genomen waarna een bevreemdende "Superheroes of BMX", uit EP + 6, ons opnieuw duidelijk maakt dat Mogwai ook als ze niet rockt geniaal weet te zijn. Ten slotte worden we nog getrakteerd op een alweer magistrale "New Paths To Helicon PT I", eveneens een herwerkte versie, van "Helicon I" ditmaal, alvorens afgesloten wordt met "Stop Coming To My House".
We zijn er de mensen niet naar om met een vergrootglas alle verschillen tussen de reguliere versies en deze bloot te leggen. Het zijn zonder meer puike versies die zonder schaamte naast de originelen mogen staan, en in sommige gevallen — zoals "Like Herod" — zelfs erboven. De kniesoren onder ons zullen niet alleen terecht opmerken dat "Mogwai Fear Satan" schandelijk over het hoofd gezien werd voor dit album, maar ook dat Mogwai slechts in één song de grenzen tussen hard en zacht echt verkent. Ze hebben uiteraard gelijk, maar tezelfdertijd staan hier zoveel fraaie songs op dat deze spijkers op laag water rustig mogen blijven liggen.
Government Commissions is niet alleen een prachtig eerbetoon aan John Peel noch een onvolledige staalkaart uit Mogwais oeuvre: het is een volwaardig album dat zowel Mogwai-leken als connaisseurs zal weten te raken. We roepen het niet snel noch graag, maar dit is een album dat in niet zou mogen ontbreken uw platenkast. Om het met de woorden van John Peel te zeggen: "Ladies and gentlemen: Mogwai".