Het kon niet blijven duren voordat ook Karate door de Konkurrent eens In The Fishtank gezwierd zou worden. Dat de groep daar helemaal alleen eindigde, is haast even baanbrekend als het succesalbum Unsolved, maar voor een groep van hun slag ook wel een beetje zonde.
Vijf jaar terug maakte Karate indruk op vriend en vijand met Unsolved waarop de groep zich het vermengen van jazz en rock eigen maakte. Een nóg betere opvolger blijkt onmogelijk, maar met Some Boots en Pockets blijft de groep haar fans overtuigen.
Kort voor de release van Pockets nam Karate haar sessie voor In The Fishtank op. Daarbij komt de nadruk niet op een experimentele ontmoeting met een andere groep te liggen, maar op de interpretatie die Karate aan een aantal klassieke protestsongs tegen de USA geeft.
Daarvoor leenden ze van Bob Dylan "Tears Of Rage", van Billy Holiday "Strange Fruit", van Mark Hollis (Talk Talk) "A New Jerusalem" en van The Minutemen — kennelijk een grote bron van inspiratie — maar liefst vier verschillende nummers.
Het goede nieuws is dat Karate erin slaagt die songs naar haar hand te zetten. Dat gebeurt echter met veel minder jazz dan we van de laatste albums gewend zijn. Het resultaat eindigt ergens tussen het geluid van de vroege en de latere periode.
De échte fans krijgen er daardoor een aankoopverplichting bij, maar de meerwaardezoeker blijft op zijn honger zitten. Een gemiste kans, aangezien het publiek van een prestigieuze reeks als In The Fishtank, waarin onbegrensd experimenteren nog centraal mag staan, niet écht op een coveralbum zat te wachten.
Motorpsycho leverde twee sessies eerder immers zeker zoveel spektakel op het terrein van de jazz, één waarmee Karate eigenlijk veel beter vertrouwd zou moeten zijn. Het nieuws over een sessie voor Karate deed er ons op hopen dat de groep zich eindelijk eens volledig in de jazz zou verliezen, maar we komen bedrogen uit.
Vergaande conclusies zullen we daar vanzelfsprekend niet uit trekken, gezien het hier uiteindelijk toch maar om een experiment gaat, maar niettemin was experimenteel vuurwerk hier beter op zijn plaats geweest.
