M. Ward :: Transistor Radio

M. Ward (M. klink nu eenmaal mysterieuzer dan Matt) brengt op zijn
vierde studioalbum een ode aan de onafhankelijke radiostations, die
in de VS stilaan aan het uitsterven zijn. Een nobele ingesteldheid,
en het moet gezegd worden dat Ward het er zeer puik van af
brengt.
Zelf omschrijft hij zijn nieuwe plaat als “a collection of songs
about childhood memories of a utopian radio power
“, een
samenvatting waar we ons perfect in vinden.

Het lijkt alsof Ward voor dit plaatje de gehele who’s who
van de americana achter zich had staan. Zo krijgt Ward –
ondertussen ook opgenomen in de band van Bright Eyes – hulp van onder andere Howe
Gelb (Giant Sand), Jim James (My
Morning Jacket
), John Parish en Vic Chesnutt. Geen enkele van
deze resem sterren steelt echter de show, ze staan enkel in dienst
van Ward en zijn soms adembenemende songs.
Wat na een eerste luisterbeurt opvalt, is hoe goed M. Ward zich op
zo’n jonge leeftijd kan inleven in de periode voor de jaren ’50,
toen country, gospel en blues hoogtij vierden.
De plaat begint met een akoestische instrumentale cover van ‘You
Still Believe In Me’, origineel van The Beach Boys, maar Ward maakt
de song zich al snel eigen. ‘One Life Away’ is uitstekende
gospelblues met een goede interactie tussen Ward en Jim James.’
I’ll Be Yr Bird’ laat de songwriter van zijn beste kant horen,
zowel muzikaal als tekstueel. ‘Paul’s Song’ baseert zich op een
prachtig arrangement, steel pedal incluis, om een prachtige song
over reizen en het leven in het algemeen op te bouwen. Valse noten
of overbodige songs vallen er op ‘Transistor Radio’ niet te
noteren. Geen enkel nummer op Wards vierde valt qua kwaliteit uit
de toon.

M. Ward probeert de luisteraar niet te overtuigen door ingenieuze
trucjes of een dure productie, maar laat eerder de liedjes voor
zich spreken. Na de eerste luisterbeurten valt het trouwens nog
niet op wat voor een goede gitarist hij bovendien is. Dat komt pas
later, wanneer je de exquise sfeer van de plaat ten volle hebt
opgesnoven. ‘Transistor Radio’ bevestigt Ward als een intelligente,
ontroerende singer-songwriter die vooral veel hart en ziel in zijn
teksten en muziek legt. En zo hebben we ze graag!

Release:
2005
Matador

verwant

Mavis Staples :: Livin’ On A High Note

De herfst van Mavis Staples’ carrière baadt meer dan...

She & Him bundelen all-time favourites op ‘Classics’

She & Him, oftewel Zooey Deschanel en M. Ward,...

She & Him :: Volume 3

Schone deerne Zooey Deschanel, wat breekt u toch ons...

M. Ward en My Morning Jacket zanger Jim James aan de crème brûlée

Het lijkt het jaar van het voedsel te zijn...

Bright Eyes, My Morning Jacket en M.Ward samen op een plaat

De groepen waarin Conor Oberst speelde zijn stilaan niet...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in