Een aantal jaar geleden werd Source Tags & Codes door vele critici unaniem tot de indierelease van het jaar uitgeroepen. Vandaag is And You Will Know Us By The Trail Of Dead terug met een vervolg op hun succesverhaal. Op Worlds Apart maken de Texanen de sprong naar het terrein van de onvervalste pop.
Ja, wij behoren tot de elite van indienerds die drie jaar geleden al vooraan in het rijtje stonden om het talent van And You Will Know Us By The Trail Of Dead van de daken te schreeuwen. Maar wie kan ons daarin ongelijk geven? Tot op de dag van vandaag heeft het haarfijne Source Tags & Codes immers nog altijd niets aan kracht verloren. Een mooie herinnering die zelfs door het veel minder fortuinlijke tussendoortje The Secret Of Elena’s Tomb niet gematigd kon worden.
Die laatste EP was dan ook maar het prille begin van een twee jaar lange zoektocht naar nieuwe alternatieven voor And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Een queeste die resulteerde in deze plaat die een volledig nieuwe wending inhoudt en voor vele fans zeker even wennen zal zijn.
Een goed voorbeeld hiervan is de titeltrack, waarin de stem van Conrad Keely wel heel érg folky komt binnenwandelen. Alsof Keely naar de platen van The Dubliners heeft geluisterd om dan op het idee te komen het woord van de dood nu ook op café te gaan verkondigen, met de accordeon onder de arm en de verhalende songs in de aanslag.
And You Will Know Us By The Trail Of Dead zou And You Will Know Us By The Trail Of Dead natuurlijk niet zijn als het bij die folky inslag zou blijven. Met Worlds Apart levert de groep ons een veelzijdige, fantasierijke plaat af, die ons nog wel eens aan de twee laatste platen van Aerogramme doet denken. Om tot dat resultaat te komen spaarden ze kosten noch moeite. Met meervoudige percussie, violen, cello’s en koren verheft de groep zich tot ergens hoog boven het niveau van de gemiddelde indieband.
Van de onheilspellende intro "Ode To Isis" tot de prachtige, openbloeiende melodie van "The Rest Will Follow": And You Will Know Us By The Trail Of Dead laat het nooit tot verveling komen. Integendeel. De groep biedt met haar weelderige klanktapijten één en al veelzijdigheid zonder zich daar ooit in te moeten verliezen. Dat maakt dat And You Will Know Us By The Trail Of Dead met Worlds Apart nog altijd even interessant uit de hoek komt als ten tijde van Madonna en Source Tags & Codes, terwijl de band toch nog altijd voornamelijk als zichzelf klinkt.
Met "Let It Dive" gaf de groep ons overigens heel even de indruk een vooruitstrevende Oasis te horen, maar vergeet deze laatste referentie vooral heel snel, en maak in uw hart een plaats vrij voor een And You Will Know Us By The Trail Of Dead dat klinkt als de rock ’n roll zoals die in het jaar 2005 hoort te klinken.
