Momenteel staat het alom geprezen literair genie, Arnon Grunberg genaamd, in de kijker met zijn nieuwste, vuistdikke roman De Joodse messias. In Grunberg rond de wereld, een verzameling reisverhalen die eerder apart verschenen in het NRC Handelsblad, maken we kennis met de auteur zelf… of toch niet?
Vooraan in het boek staat een grote wereldkaart waarop de reisroutes mooi staan uitgestippeld en achteraan vind je een index van trefwoorden waarop je kan zoeken. Alles wijst er dus op dat dit een verslag is en geen literaire fictie. Maar, niets is minder waar. "Ik heb te veel fantasie" zegt de auteur die zichzelf als een ‘verkoper van gebakken lucht’ beschrijft. En ja, de lezer heeft al snel de indruk dat hij/zij in een sprookje is beland: personages heten Soepstengel en Aap en de schrijfstijl doet ons soms zelfs denken aan het werk van die andere Nederlandstalige auteur Toon Telleghen.Eigenlijk kunnen we maar hopen dat Grunberg (deels) een fictieve wereld beschrijft. Het personage Grunberg komt immers als een immoreel, egocentrisch wezen naar voren. Je zou bijna verafschuwd raken van de auteur/het personage ware het niet dat de teksten op literair vlak best wel te pruimen zijn. Wat ook het karakter van de auteur/het personage moge zijn, het valt niet te ontkennen dat hij een "begenadigd columnist" is. De spanning tussen werkelijkheid en fictie, de hilarische beschrijvingen van zijn entourage en dan vooral van zijn eigen moeder, zijn kritische blik op zijn Joodse achtergrond en bovenal de humor waarmee alles doorspekt is, maken dit boek toch wel de moeite waard.
Een hoogvlieger zouden we het toch niet willen noemen. Grunberg rond de wereld is veeleer een boek dat je moet laten rondslingeren in je huis zodat je er nu en dan eens enkele stukjes uit kunt lezen. Zodat je op een verloren moment even kan genieten van zijn taalvirtuositeit zonder dat je je hoeft te ergeren aan de etter die het personage/de auteur soms is.