Tijdens de zomermaanden zwermen we maar wat graag uit naar exotische oorden : Zuid-Amerika, Indonesië… noem maar op. In zijn jongste werk Inspiration Point. Zomerdagboek. kiest wereldreiziger Oscar van den Boogaard (1964) een andere bestemming en trekt hij op ontdekkingstocht in zijn opperste, eigenste ik.
" ’Waar gaat het boek over ?’ ’Ik, ik.’ ’U bent de schrijver.’ ’Het boek gaat over de periode dat ik het boek aan het schrijven was.’ ’Waar gaat het over ?’ ’De dingen die gebeurden, de dingen die ik dacht, van wie ik hield, wie ik haatte, het kunstwerk dat ik niet begreep.’ ’Ik wil het verhaal, mijnheer. Het verhaal in het kort.’ ’Ik kan het niet zeggen.’ ’Je moet.’ "
Vreest echter niet, lezer ! Inspiration Point. Zomerdagboek. is helemaal niet dé allerindividueelste expressie van dé allerindividueelste emotie. Neen, het is een dagboek zoals u en ik er — theoretisch gezien dan — één zouden hebben kunnen bijhouden : aantekeningen van kleine voorvallen, ontmoetingen, herinneringen en vooruitzichten. Volgens van den Boogaard is het immers "de taak van de schrijver om het over zichzelf te hebben en zij die hem verwijten dat hij ijdel is hebben ongelijk, want hoewel de schrijver over zichzelf schrijft is hij een ander, en degene die leest is de ik, zo is het (…)".
Op die manier maken we van naderbij kennis met de (artistieke) vrienden-/kennissenkring van van den Boogaard : fotografe en cineaste Manon de Boer, galeriehouder Jan Mot, partner Steven van Watermeulen en Patti Smith om maar enkele namen te noemen. Maar, het werk is ook opgedragen aan andere ’personages’ die het boek bewonen : "De ene man die door de andere werd opgegeten; (…) Het meisje van wie ik in Berlijn twee Playmobil-zigeuners kocht en die me leerde dat je moet loslaten; Mijn neefje Pieter die vertelde dat pianoles soms leuk is en soms niet… hij zei het blijmoedig… en bood me daarmee een alternatief voor het ’alles of niets’ en ’nu of nooit’ waarmee ik mezelf vaak uitput." Het zijn net al die ontmoetingen met bekende en minder bekende mensen die het dagboek zo interessant maken voor de lezer. We worden ingeleid in een wereld, anders dan de onze, herkenbaar en toch ook weer niet.
In het begin ergerden we ons echter wel aan het ongestructureerde karakter van Inspiration Point. Zomerdagboek. : opsommingen, gedachtekronkels, ongrammaticale zinnen. Van den Boogaard zegt zelf moeite te hebben met een dagboek, want "dagen verlopen helemaal niet chronologisch, dat is een leugen, na maandag komt vrijdag en soms dinsdag, soms bestaat een week uit maandagen (en) ook de seizoenen wisselen meerdere keren per dag (…)". Vreest echter niet: Inspiration Point. Zomerdagboek. is helemaal niet dé allerindividueelste expressie van dé allerindividueelste emotie. Maar, na een tijdje kan je je inleven in de leefwereld van de personages en slaag je erin de chaotische paragrafen om te toveren tot een vrij ’gestructureerd’ verhaal.
Inspiration Point. Zomerdagboek. is te omschrijven als een ton waarin je als lezer lekker kan grabbelen om daarna je eigen gedachten te "laten uitwaaieren zonder dat het wat moet opleveren"; een degelijke eik in het bos waar je als paddestoel lekker op kan parasiteren. Kortom, een aanrader!
