Dat Ash ons na vier albums nóg steeds niets wereldschokkends te vertellen heeft zal niemand verbazen noch storen. Toch breekt er voor Ash een nieuw hoofdstuk aan met Meltdown, én dat zonder schroom om zich daarbij aan het betere gitaargeweld van de jaren zeventig en tachtig te buiten te gaan. En wie kan hen daar vandaag ongelijk in geven?
Verzamelaar Intergalactic Sonic 7 gaf ons een duidelijk beeld van wat we van de nieuwe Ash wensten te verwachten: meer stevige gitaren in supersingles als "Burn Baby Burn" en "Envy" en even niet te soft als het kon. Meltdown gaat in op onze verwachtingen maar weet ons nog aangenamer te verrassen: geen afgelikte klassiekers uit het voorgenoemde hout, maar een pracht van een conceptplaat in de stijl van de halve live show van Sergeant Peppers Lonely Heartclub Band met als enig doel van het begin tot het einde te rocken.
Van bij het begin zit alles al op de juist plaats om Meltdown tot een kaskraker te maken: de plaat opent met het geluid van een gitaar die in een versterker wordt geramd terwijl de ene muzikant aan de andere vraagt of hij klaar is om er eens stevig tegenaan te gaan. Dit in het achterhoofd opent het album met al even memorabele lyrics: "Revolution, we’re the solution, we’re gonna take it to the overload. Rebel radical retribution, we’re here to get what we are owed!!!" Dit gaat gepaard met een orgie aan AC/DC gitaren die even naadloos overgaan in "Orpheus", dat weliswaar zachter is maar met haar baslijn geen moment aan die aanstekelijkheid hoeft in te boeten.
Na "Orpheus" onthult Meltdown zich helemaal. Een song als "Evil Eye" zou een stuk softer hebben geklonken op één van de vorige albums en het is dankzij de heilzame lo-fi wind op deze plaat dat Ash nu nóg meer kracht aan haar songs meegeeft. Ash dwingt er ons dus toe onze anticipatie omtrent haar softere songs ad fundum door te slikken en dat verdient respect! De verzamelaar Intergalactic Sonic 7 kon dan ook enkel en alleen vóór deze plaat worden uitgebracht want géén van deze songs had het — puur door de natuur — tot deze compilatie kunnen halen.
Deze nieuwe aanpak werkt zeer verfrissend voor Ash, net nu de groep wel eens een stevig verzetje kon gebruiken. Klaagzangen zijn dan ook niet op hun plaats, want Meltdown blijft uitnodigen en na twee keer luisteren keelt u al de helft van het songmateriaal mee. Wat wil een mens nog meer ? Oh ja: als u snel genoeg bent in uw aankoop krijgt u er de live versie van Meltdown ook nog eens gratis bovenop.
