Ik ben verslaafd aan popmuziek. Pakkende melodieën, ingenieuze
songstructuren, uitgekiende arrangementen; liedjes die me in het
begin steeds op het verkeerde been zetten, maar na verloop van tijd
een eigen leven beginnen te leiden in mijn onderbewuste en dan – op
de meest onverwachte momenten – komen opborrelen en de hele dag
niet vanonder mijn schedeldak te branden zijn.
In ons land lopen er zo heel wat leveranciers van perfecte popsongs
rond. Eén van hen heet Tom Pintens, een graag geziene gast in de
platenkast. Of het nu is met Flowers For Breakfast, Zita Swoon,
Think of One, allemaal zijn het groepen waarvan we zielsveel houden
en waarin Pintens (voor of achter de schermen) een belangrijke rol
speelt. En nu komt de man uit 2000 Antwerpen plots met nóg een
groep op de proppen, 2000 Monkeys. De eerste cd van deze groep,
waarin Pintens wordt bijgestaan door “grote legumen” als bassist
Mirko Banovic (Arno, Pieter-Jan Desmet, Arsenal),
gitarist-trombonist Wannes Decré (Quetzal) en drummer-percussionist
Piet Jorens (Charles et les Lulus, Vive la Fête), mag nu al worden
toegevoegd aan het lijstje genomineerden voor de Beste Popplaat van
het Jaar.
Tom Pintens is van heel wat markten thuis, dat is de eerste
conclusie die je kan trekken na het beluisteren van de plaat, niet
alleen muzikaal maar ook vocaal. We gaan hem niet meteen uitroepen
tot wereldzanger, maar hij weet zijn stem(timbre) steeds perfect in
te passen in de klankkleuren die hij heeft gekozen voor zijn songs.
En die songs zijn heel gevarieerd. De enige constante is het hoge
niveau en het gegeven dat het geheel erg puur klinkt en tot in de
puntjes verzorgd werd. Pintens is een songschrijver van het
zuiverste water, die weet te ontroeren zonder de weg van de pathos
en de meligheid op te gaan. Bovendien mogen ook de bijdragen van
zijn kompanen en gasten (Tine Reymer en Elke Boon) niet onderschat
worden.
Opener ‘Oliverain’ is heerlijke elektropop-met-meerwaarde, en
ontlokte me de gedachte: “Zo had Erlend Oye’s plaat kunnen klinken
wanneer hij geen heimwee had naar de ’80’s maar naar het begin van
de jaren ’90.” ‘Walk/Talk’ en ‘Winter Whine’ zijn dan weer twee
uitstekende popsongs (zoals hij die samen met Tine Reymer uit zijn
mouw schudde bij Flowers for Breakfast), die de weg bereiden voor
de eerste echte hoogtepunten van de plaat: ‘1-2’ en de eerste
single die de Monkeys van deze cd plukten: ‘One Night’. Dit nummer
kreeg terecht maandenlang heel wat airplay op onze nationale
zenders, maar heeft intussen de fakkel doorgegeven aan de
dubbelsingle ‘Backyard’ / ‘Dusk’. Vooral van dit laatste kunnen we
maar niet genoeg krijgen: je herkent er de Pintens in die meepende
aan ‘My Bond With You and Your Planet = Disco!’ van Zita Swoon;
tegelijk doet het me ook wat denken aan Daan (en daar hebben wij nu
hoegenaamd geen enkel probleem mee, zie!). Ook ‘Tunnel’ verkeert in
dat geval (minder ‘Disco’, maar toch een vrij hoog
Zita/Daan-gehalte), maar voor het zover is moeten we eerst nog even
langs bij ‘Mona’, niet alleen het mooiste liedje van de plaat maar
één van de mooiste liedjes die ik de laatste jaren heb gehoord
tout court. Wij wensen haar (net als afsluiter ‘Man in
U-Turn’ overigens) dan ook een zeer lang en gelukkig leven toe in
onze cd-speler en hopen haar geregeld te mogen ontmoeten wanneer we
tijdens regenachtige dagen in de wagen zitten, in de file, met de
autoradio afgestemd op Radio 1.
Hebben we het daarmee gehad? Neen. Pintens kruipt nog even in de
huid van Mauro en levert met ‘Some Days’ nog gauw een song af die
perfect zou passen op ‘Songs From a Bad Hat’, terwijl ‘Trade Song’
ons heel even nog doet denken aan ‘The Golden Country’ van Metal
Molly.
Willen we met al deze verwijzingen insinueren dat Tom Pintens maar
een copycat is die de kneepjes van het vak onder de knie
heeft, maar zijn songs zelf geen eigen gelaat kan geven? Verre van,
het maakt alleen maar duidelijk hoe groot de invloed (en het
aandeel in heel wat hits van de afgelopen jaren) van deze erg
bescheiden Antwerpenaar wel is. Mochten er meer platen als deze
gemaakt worden, de wereld zou er véél mooier uitzien…
