Múm, de IJslandse band die rechtscheeps op onze ziel invoer met Finally We Are No One, heeft een derde plaat op de wereld losgelaten. Summer Make Good, een druppelende parel vol ongrijpbare vocalen, krakende boten, stormgeluiden, originele samples en warme instrumenten. James, een interview!
Dat interview kregen we, zij het iets later dan voorzien. Bij het bijten in een broodje brak Orvar Smárason één van zijn snijstanden zodat een tandartsbezoek zich opdrong. "Rare dag, vandaag", zegt hij. Klagen doet hij echter niet:"Life’s okay."
enola: Bandlid Gunnar Örn Tynes associeerde Yesterday Was Dramatic, Today Was Okay met de ochtend, zon en fietsen. Finally We Are No One was volgens hem "darker, spookier en muziek voor later op de dag". Met welke drie woorden zou jij Summer Make Good omschrijven?
Orvar Smárason: "Mistig. Nachtelijk. Eenzaam."
enola: "Hú Hviss – A Ship", "Oh How The Boat Drifts", "Abandoned Ship Bells" zijn enkele songtitels. De rode draad op de nieuwe plaat lijkt een boot te zijn.
Smárason: "We hebben de plaat opgenomen in een leeg weerstation. Een plaats die enkel per boot bereikbaar is. Voor IJsland, een eiland, zijn boten een belangrijk gegeven. Ze komen van ver. Van zo ver je kan zien: een mooi beeld. De plaat is deels ook opgenomen in een vuurtoren en in het huis van de vuurtorenwachter."
enola: Mag ik jullie muziek dan zien als een soundtrack bij die plaatsen?
Smárason: "Ik hoop dat onze muziek eerder een soundtrack is bij de plaatsen waar jij je bevindt. We wilden niet verwijzen naar de omgeving waar we opnamen. Ik denk vooral aan de zee en grote rotsen, aan eenzame plaatsen, aan wachten en kijken tot er iemand komt; maar ik laat het liever zo open mogelijk. Ik wil niet zo veel vertellen over die plaatsen, want ik ben zo blij als mensen me komen vertellen welke beelden onze muziek bij hen oproept. Iemand in Japan dacht aan een monnik uit de twaalfde eeuw die eerlijke muziek maakt. Ik had er zelf nooit op kunnen komen."
enola: Jullie muziek is volgens mij heel vredevol.
Smárason: "Onze muziek is in zekere zin vredevol, maar er zit toch ook veel gruwel in. (huivert). Er is iets gaande. Er borrelt iets onderhuids. We maken muziek die verhalende elementen bevatten, al gaat het op het nieuwe album meer om poëtische vertelsels."
enola: Klopt het dat Gunnar vroeger een denkbeeldige vriend had?
Smárason: " Yeah, hij praat er niet veel over, maar het was zo."
enola: Zijn er dingen uit jouw jeugd die je je nog scherp voor de geest kan halen?
Smárason : "Toen ik klein was, zond de nationale zender op donderdag geen programma’s uit. Donderdag was namelijk family night. Er waren wel hoorspelen op de radio. Ik herinner me een luisterspel waarin een klein meisje haar vriend doodde met een schoen. Dat was de eerste grote belevenis in mijn leven: ik kreeg het heel erg benauwd en verstikte bijna van de schrik. Als je ouder wordt, gaat er veel meer aan je voorbij. Het kan ons niet meer schelen, dat er heel veel gaande is in de wereld. Kinderarbeid, misbruik, oerwouden die verdwijnen, oorlog, moorden: we laten het allemaal gebeuren. Ik mag er niet te veel aan denken dat er heel wat verkeerd gaat. Ik hoop dat alles in orde komt. Veel mensen doen hun best om van de wereld een betere plaats te maken, dat weet ik, maar toch loopt er nog zo veel fout."
enola: Vandaar het nummer "Will The Summer Make Good For All Of Our Sins"? Een zoenoffer als reactie op de zonden?
Smárason: "Ja, veel mensen voelen zich schuldig. Het album is hoopvol, op een dromerige manier. Misschien komt alles goed. Misschien ook niet. Onze vorige albums hadden veel meer escapistische elementen. Summer Make Good is geen vlucht, geen perfecte droom. We willen dat onze muziek meer is dan dat."
enola: Over escapisme gesproken: Gyda Valtysdóttir verliet Múm. Welke impact heeft dat op de band?
Smárason: "Moeilijk te zeggen. Er is veel veranderd. Je hoort geen cello meer op dit album. We zijn nu met drie bandleden: een hecht geheel. Onze sound is ook nu breder en meer uitgediept."
enola: Je woont nu ook niet langer in IJsland maar in Berlijn.
Smárason: "Als we moeten opnemen ben ik in IJsland. Op andere momenten ben ik in Berlijn, een heel aangename stad. Ik ben graag in IJsland maar ik leef net zo graag in steden waar veel interactie is. Er gebeurt veel in Berlijn. Het leven staat er niet stil. Berlijn is een rusteloze stad. It can’t sleep. IJsland is in heel wat opzichten een goed land. De muziekgemeenschap is er heel hecht, maar voor wie echt geïnteresseerd is in muziek, film, kunst, is Berlijn een ideaal kruispunt."
