Bonnie ‘Prince’ Billy verstomde in 1999 de wereld met zijn debuut I see a darkness. Het spleen en de tristesse dropen in dikke lagen van het album en het publiek had een nieuwe favoriete doemdenker om in de armen te sluiten. Na drie albums volgt nu Greatest Palace Music. Een ietwat aparte terugblik op ouder werk.
Bonnie ‘Prince’ Billy sings greatest Palace music heet Bonnie ‘Prince’ Billy’s nieuwste voluit. Een tribute-album? Niet echt, want de man opereert onder vele namen en enkele ervan waren de talloze Palace-variaties. De echte fans weten natuurlijk al lang dat Bonnie ‘Prince’ Billy het zoveelste pseudoniem is van Will Oldham en dat de man al jaren mooie weer uitmaakte alvorens als Bonnie ’Prince’ Billy te debuteren met I See A Darkness.
De kritieken voor het album waren niet mals te noemen. Velen beschouwden het als een gigantisch grote grap. Zelf hadden we het er in het begin ook moeilijk mee. We moeten echter bekennen nooit echt van Bonnie ‘Prince’ Billy gehouden te hebben. Hoe wild we ook waren van I See Darkness vanwege zijn donkere en melancholische sfeer, de rest van zijn oeuvre vonden en vinden we niet veel soeps. Ease Down The Road hebben we na verschillende luisterbeurten maar bij het grof huisvuil gedumpt. De lovende kritieken die het vorige album Master And Everyone oogstte, deden ons besluiten de man nog een kans te geven. Hoewel het album zeker niet slecht was, bleven we bij ons originele standpunt dat I See A Darkness onovertroffen was.
De songkeuze gebeurde door de fans, wat doet vermoeden dat dit de beste Palace-songs zijn. Indien dit Palace’s sterkste songs zijn, fronsen we toch even de wenkbrauwen. We horen vooral niet onaardige countrysongs maar kippenvel bezorgen ze ons niet. Nu dient erkend te worden dat de songs ‘geherinterpreteerd’ zijn. Will Oldham heeft de nummers afgestoft en opnieuw ingezongen en ingespeeld. Volgens Oldham-afficinado’s haalt het album nergens de impact van het oudere Palace-werk. Zelf vinden we Greatest Palace Music echter zo slecht nog niet. Het album heeft mooie momenten.
Is Greatest Palace Music een goed album? Een moeilijke vraag. Wij zijn in ieder geval gecharmeerd door het plaatje, al heeft het wel enkele luisterbeurten gevergd. Naar alle waarschijnlijkheid haalt het nergens de impact van het oudere Palace-werk, maar wanneer we het album op zijn eigen merites beoordelen, klinkt het zeker niet slecht. Een slide-gitaartje hier, een viool of pianoaanslag daar, achtergrondzanger(es)s(en) die de treurende stem van Bonnie ‘Prince’ Billy ondersteunen, het album heeft het allemaal. Maar waarom dit album uitbrengen? Was men niet meer gebaat met een heruitgave of greatest hits-plaat van Palace? Een echte muzikale meerwaarde heeft het album niet. Wie echt geïnteresseerd is in Oldhams geschiedenis doet er beter aan om zijn oudere werk op te zoeken. Maar wars van alle kritiek: toch een leuk, zij het ietwat overbodig plaatje.
