De mannen van Absynthe Minded hebben niet stilgezeten. Ergens op hun vlotte parcours naar de finale van Humo’s Rock Rally hebben ze al hun langspeeldebuut op ons losgelaten. Wij luisterden en waren nog geen beetje onder de indruk.
Het zal u wellicht niet verbazen, maar naast een onmetelijke wijsheid, beschikken we bij Goddeau ook over profetische gaven. Zo krijgen we regelmatig visioenen over het complot achter de moord op JFK en kunnen we exact vertellen waar Osama zich momenteel bevindt. Af en toe komen we echter ook iets interessants te weten. Het was dan ook geen toeval dat we Absynthe Minded een tijdje geleden aanwezen als een van de meestbelovende Vlaamse bands. En, zie, onze woorden zijn nauwelijks droog of de Gentenaars eindigen tweede in Humo’s Rock Rally én komen op de proppen met een schitterend debuutalbum.
Onze hoofdredacteur is een veeleisend man die ons gebiedt bij elke cd om en bij de 4000 steekhoudende tekens te verzinnen. En dat pas na ettelijke aandachtige luisterbeurten. Jammer, want bij deze plaat hadden we ons anders kunnen beperken tot een simpel ’briljant’. Met de solide ep History Makes Science Fiction had de Gentse band rond Bert Ostyn hoge verwachtingen gecreëerd. Niet alleen worden deze met Acquired Taste volledig ingelost, Absynthe Minded doet er zelfs nog een serieuze schep bovenop. Sinds Tom Barman openlijk verklaarde fan te zijn van de band, komen de vergelijkingen met dEUS van alle kanten aangewaaid. Op muzikaal vlak zijn de raakpunten nochtans eerder beperkt. Wél bespeuren we bij Absynthe Minded hetzelfde lef en de vernieuwende kijk die altijd eigen zijn geweest aan de Antwerpse rockgoden.
De nummers van Absynthe Minded zijn stuk voor stuk kunstwerkjes die verschillende segmenten van het muzieklandschap in kaart brengen. Zo kon “I Am A Fan” thuishoren op een opzwepende zigeunerbruiloft en lijkt “(That’s A) Lousy Story” een compositie van een gedegen swingorkest. Bovendien is het hele album geïnjecteerd met een flinke dosis jazz. De bijdragen van Renaud Ghilbert op viool, Jan Duthoy op piano en Sergej Van Bouwel op bas zijn daar allerminst vreemd aan. Ondanks de grote onderlinge verscheidenheid, zijn alle songs bastaardkinderen van dezelfde moeder, met name de popmuziek.
Doordat de basislaag geheel uit pop opgetrokken is, blijft Acquired Taste een behoorlijk toegankelijke plaat. Onder de uiteenlopende arrangementen volgt elke song een duidelijke, melodieuze lijn die zorgt voor een catchiness die bij andere platen waarop met genres geëxperimenteerd wordt, vaak verloren gaat. Om die reden zullen nummers als “Walk With Me” en “Copy In Black And White” wellicht ook een ruim publiek kunnen aanspreken.
De veelzijdigheid van Absynthe Minded zorgt er dan weer voor dat Acquired Taste geschikt is voor alle gelegenheden. Dit is zowel een zaterdagavond- als een zondagmorgenplaat. Met andere woorden, of u zich nu op de dansvloer waagt of eerder bescheiden in een hoekje blijft zitten, met Acquired Taste wordt u op uw wenken bediend. Let trouwens ook even op de prachtige hoes met artwork van Evelien Hoedekie. Voor ons de beste manier tot nu toe om kopiëren tegen te gaan.
Het kan wat vreemd lijken dat Absynthe Minded hun plaat uitgebracht hebben nog voor het doek over Humo’s Rock Rally was gevallen. Het getuigt van een zelfzekerheid die in elk geval verre van misplaatst is. Zelfkennis is nog steeds het begin van alle wijsheid, nietwaar? En zo kunnen we nog wel even doorgaan, maar wij hebben onze 4000 tekens bijna vol en u moest al lang onderweg zijn naar de platenzaak. Laten we dus toch maar afsluiten met een heel terecht ’briljant’.
