Ergens dit jaar stond de Best Of die Virgin enkele jaren geleden van Gorki uitbracht opnieuw weken in de hitlijsten. De schuld van al dat downloaden, zo bleek, waardoor je al niet zoveel meer hoeft te verkopen om in de verkoopslijstjes te scoren. Een commercieel brein rond Gorki besloot echter dat de tijd dus rijp was voor meer van de groep en het resultaat kan ook onder uw kerstboom liggen. Maar hoe Best Of is een liveplaat die vooral focust op de recente platen?
Bij Goddeau hebben wij het niet op singles-verzamelaars. Te druk met échte platen, meneer: van die dingen die meer zijn dan een collectie singles, maar netjes een begin, midden en een eind hebben. En dan maar knarsetanden om de twee-nieuwe-nummers-truuk. Trouwens: wij hèbben gewoon al die goeie cd’s waar die singles vandaan komen. Waarom zouden we dus Het beste van Gorki kopen als dat geen enkel nieuw nummer bevat? Omdat het eveneens om de eerste live-neerslag gaat van Gorki-met-i, en live-platen doen we wel.
Het beste van Gorki live is de weerslag van een optreden in de Ancienne Belgique tijdens de Vooruitgang-theatertournee vorig jaar, aangevuld met een dvd van dat concert en andere extraatjes. En het is vooral de dvd die de aandacht trekt met extraatjes als het volledige concert (in tegenstelling tot de ingekorte cd-versie), drie videoclips en allerhande ander beeldmateriaal waaronder de Brel-vertaling "De Sluiswachter". Lang geleden gaf het ons kippenvel toen we het op een nachtelijke radio hoorden, maar we kunnen de ervaring niet opnieuw zoeken: wij hèbben geen dvd-speler. Kunnen we alsjeblieft afspreken dat we daar geen gewoonte van maken om cd-beluisteraars te benadelen? Dank alvast.
Rest ons dus het livegedeelte: dertien nummers van dat concert in de AB, waarbij het accent vooral lag op de laatste drie platen van de groep. Te weten: twee halfslachtige platen (Ik Ben Aanwezig had een goeie eerste helft en een pracht van een titelsong, Eindelijk Vakantie was grotendeels ontgoochelend maar telde toch een paar goeie nummers) en een terugkeer naar betere tijden vorig jaar met Vooruitgang.
Het "beste van"-karakter kunnen we dus maar best zo snel mogelijk opbergen: één nummer van Gorky, één van Monstertje en absoluut niets van op meesterwerk Hij Leeft (wat heeft die plaat Vos ooit misdaan dat ze nu quasi-doodgezwegen wordt?). Bezwaarlijk het beste van dus, maar als live-cd goed te pruimen.
De Vooruitgang-theatertournee werd gepresenteerd als een multimediaal spektakel met gastoptredens (per projectie) van bekende rockers als Mauro, Tim Vanhamel en anderen. Het extra gitaartje van Geoffrey Burton maakt "Zal ik het ooit begrijpen" nog aangrijpender dan het was als afsluiter op Vooruitgang, Flip Kowlier’s West-Vlaams en mondharmonica geeft een andere kijk op "Mia" maar deze novelty-benadering heeft betrekkelijk weinig eeuwigheidswaarde. De extra gitaren van de Limburgse gitaarhelden op "Dat vind ik lekker" en "Ons brave wonderkind" komen weinig uit de verf.
"Ooit was ik een soldaat" krijg hier zijn tweede neerslag op plaat en opnieuw is het live. Het is het laatste nummer dat van Gorky uitkwam en is sinds zijn primeur op Boterhammen een publiekslieveling. Het nummer bestaat enkel in livevorm. We hoorden al ontroerendere akoestische versies maar het blijft een heerlijk lied.
Uit Ik ben aanwezig worden nog "Punk is dood" en "Wie zal er voor de kinderen zorgen" opgepikt, maar de grootste nadruk ligt met vijf nummers op Vooruitgang, dat met die gelijknamige tournee dan ook gepromoot wordt. Het levert een fijne maar atypische concertplaat op van Gorki. Niet voor wie de hits wil — en dus bezwaarlijk "het beste van" — maar de Gorki-fan scheurt er zijn broek niet aan. Zeker niet die hippe mensen onder hen die al een dvd-speler hebben.
