Jean Dufaux is momenteel zonder twijfel de drukst bezette scenarist in de stripwereld. Met meer dan 10 lopende reeksen en een resem one-shots, kan je je wel eens afvragen hoe hij het voor elkaar krijgt en vraag je je bij elk nieuw deel wel af of het nog wel de moeite van de aankoop loont. Daarom keken we eens naar één van zijn recente publicaties, het vijfde deel in de reeks Niklos Koda.
Niklos Koda is een reeks die ontstond in de Derde Stroming-collectie waarin uitgeverij Lombard actie- en avonturenstrips onderbrengt die nauw aansluiten bij de wensen van het jonge koperspubliek. Flitsende helden, stevig geweld en een vleugje erotiek vormen bij het merendeel van deze reeksen de basisbestanddelen.
Tekenaar Olivier Grenson en scenarist Jean Dufaux hebben met Niklos Koda een typisch Derde Stroming-product gemaakt. Koda is een diplomaat-spion die zich in een internationaal milieu beweegt en werd aan het einde van het vierde deel koelbloedig vermoord. Of dit het einde van de reeks betekent laten we hier even in het midden.
In dit vijfde deel komt Niklos dan ook zo goed als niet voor, alhoewel hij indirect nog zijn invloed heeft op de gebeurtenissen. In zijn poging om het netwerk van de Russische wapenhandelaar Hali Mirvic te ontmantelen, met de hulp van dubbelspionne Sonja Dobrovna, liep Niklos tegen een kogel aan. Voeg hier nog de Russische inlichtingendienst aan toe die meer dan gewoon geïnteresseerd is in de hele zaak en je krijgt een typische Dufaux-thriller.
Na vijf delen kunnen we met zekerheid zeggen dat Niklos Koda alle Dufaux-elementen in zich draagt: geweld, seks, mystiek en perversiteiten. Hij houdt ervan om zijn personages in vreemde en onverwachte situaties te storten. Helaas komen die ’onverwachte’ situaties vaak op hetzelfde neer en blijft alles beperkt tot een opsomming van pseudo-mystieke gedachtekronkels waarbinnen zich een kiem van een scenario bevindt. Hierdoor krijgt bijna elke Dufaux-strip eenzelfde etiket opgeplakt. In tegenstelling tot mensen als Luc Brunschwig (Makabi, De Macht der Onschuldigen) en Denis Lapière (Ludo, Charly) probeert Dufaux nergens zijn lezers te verrassen en beperkt hij zich tot het uitwerken van het gekende recept. Met een vakkundige, maar nergens verrassende tekenaar als Olivier Grenson heeft hij wel de ideale kompaan in huis gehaald om van Niklos Koda een ontspannende maar snel te vergeten doorsnee reeks te maken. Daaraan voegt dit vijfde deel helaas niets toe.
