Om hip te zijn moet je tegenwoordig heel erg je sérieux bewaren. Hoogstens wordt er voorzichtigjes geknikt op de delicate beats van de clicks’n cuts-generatie of vol ontzag intens gezwegen bij troosteloze americana. A.R.E. Weapons is hip, maar plaatst daar een gigantische fuck you tegenover.
A.R.E. Weapons is een New Yorkse bende ongeregeld die zichzelf een reputatie verwierf met woeste optredens in de verkrotte buurten van New York. Hun nijdige mix van elektro en rock trok een allegaartje volk aan dat van criminelen tot hippe galerijhouders gaat. Ze vonden er zelfs niet beter op dan met dat publiek maar wat ruzie te zoeken. A.R.E. Weapons heeft met andere woorden alles mee om een buzz rond zich te hebben.
Geen wonder dan ook dat hun zelfgeproduceerde en -uitgebrachte demo uit 2000 in New York vlotjes over de toonbanken gingen, en dankzij iemand van Pulp op de Britse bureaus van Rough Trade Records belandde. De demo officieel uitbrengen vonden de gasten van A.R.E. geen goed idee, maar met een akkoord om een paar singles uit te brengen onder de arm, trokken de Weapons met Elastica-producer Marc Waterman de studio in.
Het is een positief teken dat de eerste single “Street Gang” nog het minste nummer van de plaat is. Zanger Brain F. McPeck droomt erin de straatvechterkoning te worden van New York. Het is een ambitie als een ander, maar geef ons liever de openingstonen van “Don’t Be Scared”. Het doet wat denken aan de beats en de muziek op de laatste plaat van ’t Hof van Commerce, en is minstens even meebrulbaar met zijn refrein “don’t be scared/be cool”.
Verwacht echter geen virtuoze raps of linguïstische hoogstandjes. Brain brult en spreekt er in een soort parlando maar wat op los en overstijgt slechts zelden het kretologische. Toch zijn de tien nummers van deze plaat meer dan aanstekelijk. Stilzitten is onmogelijke en de catchphrases haken zich op stevige wijze vast in uw onderbewustzijn. Je zult het maar meemaken dat een zin als “Fuck you! Pay me! Give me money!” een hele dag door je hoofd spookt, terwijl de baas tegenover je zijn jongste spruit probeert bezig te houden.
Motherfucker van jewelste “Fuck You Pay Me” is dan ook onweerstaanbaar, net als “A.R.E.” en “Strange Dust”. Wanneer de groep daar nog eens een anthem-melodie bij smijt als in afsluiter, “Hey World”, is de fun helemaal compleet.
A.R.E. Weapons is iets voor mensen die wel hip willen zijn, maar die hun muziek toch niet te diepzinnig willen. Dit debuut heeft de diepgang van een Rizla-vloeitje onder de poot van een olifant, maar het swingt als het spreekwoordelijke stel tieten. Opslaan onder de F van Fun.
