Uitgeven bij Dargaud
Softcover
Les mondes d’ Aldébaran: http://www.aldebaran.ws
Een mooie sciencefictionstrip, die wat beschaving betreft het
niveau haalt van de Antieke Oudheid, of de Middeleeuwen. Het mag
dan wel SF zijn, de bewoners van de verre planeet Aldebaran leven
onder een dictatoriaal regime en hebben buiten het contact met de
aarde ook de wortels van de beschaving en de technologie
verloren.
Toen meer dan honderd jaar geleden de eerste ruimtevaarders op
Aldebaran terechtkwamen, ontving de planeet hen met open armen en
met haar verbluffende natuurlijke weelde. Maar zowel het derde als
het vierde transport van de Aarde naar Aldebaran verdwijnt
spoorloos in de onbekende hyperruimte, waarna men op Aarde besluit
te stoppen met verdere transporten en Aldebaran op zichzelf
aangewezen is. Zonder enig contact met de buitenwereld (de Aarde)
ontpopt er zich een bescheiden samenleving op de planeet, die
berust op een ijzersterke militaire godsdienstige dictatuur: om het
voortbestaan te verzekeren wordt er gestreefd naar 8 kinderen per
vrouw en zijn alle vormen van kunst verboden wegens het verstoren
van de productiviteit…
Tot daar de voorgeschiedenis…
Het verhaal begint wanneer de Mantrisse een onschuldig
vissersdorpje van de kaart veegt. De overlevenden, Marc Sorensen en
het meisje Kim worden opgevangen door een man die dit wezen, dat de
hele planeet domineert, bestudeert. De man en zijn collega-biologen
worden gezocht door de regering. Marc en Kim proberen een nieuw
leven op te bouwen, maar komen steeds weer in contacten met deze
groep biologen. Marc komt steeds meer te weten en begint ook
gezocht te worden door de regering. Het begin van een fantastische
avonturencyclus.
De Braziliaanse auteur Léo heeft een rijke fantasie en tekent
een indrukwekkend dierenrijk – elke soort heeft zo zijn bruikbare
eigenschappen – en een al even mooie – en altijd bruikbare –
plantenwereld. De mensen worden ook zeer mooi en natuurlijk
voorgesteld. Lelijke of dikke mannen of vrouwen bestaan er niet op
Aldebaran, zelfs de slechte heersers niet. ‘Aldebaran’ is een hele
mooie stripreeks die ik zeker aan iedereen aanraad omdat hij zo
mooi en zo anders is, echt helemaal niets stereotieps… Als je
deze eerste cyclus verslonden hebt, kan je meteen verderlezen in
‘Betelgeuse’, de tweede cyclus. Een ander zonnestelsel, een andere
planeet, maar gelijkaardige voorvallen…
1. De ramp
2. De blonde vrouw
3. De foto
4. De groep
5. Het wezen
