“Some ladies come, ladies go, at my revolving door, some ladies
never come back, most come back for more…” Met deze lyrics waagde
Crazytown het een paar jaar geleden om ons uit onze slaap te
ontwaken. ‘Revolving Door’ viel best mee als radiohit, maar we
raakten wel duchtig gedegouteerd door ‘Butterfly’, de volgende
single, die voorzien werd van een videoclip waarin je deze
zelfverklaarde “hoge levensvormen” kon zien bewegen op hun muziek.
Geen haar op mijn hoofd dat er toen nog aan dacht om me ooit nog
met deze nu-metal fakende boysband in te laten, tot ik vernam dat
ze voor de productie van hun nieuwe album ‘Darkhorse’ een beroep
zouden doen op Cuomo Rivers, het genie achter Weezer. Met die
klinkende referentie in het achterhoofd heb ik ‘Darkhorse’ een
aantal grondige luisterbeurten gegund. Wat opvalt, is dat dit album
wél de afwisseling biedt die zijn voorganger ontbeerde en dat de
met harde riffs en geluidseffecten doorspekte sound die Rivers –
die ondertussen een bijdrage leverde aan de nieuwe Limp Bizkit-cd –
deze plaat meegaf. Het is dan ook vooral zijn aanpak die de songs
op deze plaat van de absolute verveling redden.
