Eind jaren ’80 verscheen in de Vrije vlucht collectie van Dupuis het veelgelauwerde drieluik De eeuwige oorlog van Marvano en Haldeman. Nu verschijnt bij de concurrentie een vervolg dat weer in drie delen zal verschijnen. Het eerste deel ligt nu in de winkel.
De eeuwige oorlog was het debuut van Marvano, die zopas de bronzen Ademhar won. Het scenario kwam van Joe Haldeman die zijn science fiction-roman The forever war tot strip bewerkte. In die roman verwerkte hij zijn Vietnamervaringen. Marvano en Haldeman werken intussen al een hele tijd samen. Na het afwerken van de trilogie Eeuwige oorlog bleef het een tijdje stil, maar met hun SF-serie Dallas Ba bezorgden ze Dupuis intussen weer 5 succesalbums. Nu is er dus Een nieuw begin bij Dargaud: een vervolg op De eeuwige oorlog.
De eeuwige oorlog was het verhaal van een soldatenkoppel: Potter en Mandella. Zij waren soldaten in een oorlog tussen de mensheid en de Tauranen, een oorlog die eeuwen heeft geduurd. In het derde deel van die reeks werd Mandella gevolgd in zijn laatste jaren als soldaat en werd verteld hoe hij te weten kwam dat de oorlog voorbij is en hoe hij zijn vrouw terugvond. Datzelfde verhaal wordt nu in dit Verloren vrede vanuit het standpunt van Potter verteld. Op zich is het leuk om de avonturen van Marygay Potter ook te kennen, nadat je die van haar man in De eeuwige oorlog hebt gelezen, maar toch blijft dit album een zeer slap afkooksel van die meesterlijke trilogie.
De tekeningen van Marvano zijn zoals steeds prachtig, dus daar ligt het niet aan. Het scenario op zich is ook goed, maar mensen die De Eeuwige oorlog gelezen hebben, zullen weinig nieuws in dit album ontdekken. Buiten misschien het feit dat Potter zich in afwezigheid van haar man tot de Griekse beginselen bekeerde om haar reis te overleven. Ze maakt nog een gevecht tegen de Tauranen mee, komt dan te weten dat de oorlog eigenlijk reeds gedaan is en trekt ook huiswaarts om haar man te zoeken. Dit alles komt dan nog eens verschrikkelijk traag op gang omdat het hele achterliggende verhaal van de eeuwige oorlog nog eens opnieuw verteld wordt voor de lezers die de andere serie niet kennen. Een gemiste kans dus, maar er volgen nog twee albums. Dit eerste deel was hopelijk vooral nodig om wat ballast overboord te krijgen en de nieuwe uitgever te plezieren, zodat in het volgende album eindelijk een deftig nieuw verhaal verteld kan worden. Anders dreigt dit nieuw begin totaal overbodig te zijn.