Rock is weer een beetje meer dood. Op 14 december 2001 speelden de Tröckener Kecks hun
laatste Belgische optreden ooit: eerlijke rechttoe-rechtaan rock in je moerstaal. Meer niet. En laat
dat nu net de titel zijn van hun dubbele, live afscheidsplaat. Want de Kecks, die moest je in het
echt zien.
Neen, tranen in de ogen, zoals toen we het afscheidsconcert van Noordkaap op de televisie zagen,
kregen we er niet van. Toch doet het afscheid van de oervaders van de nederrock ons iets. Het zijn de
laatsten der Mohikanen die er het bijltje bij neerleggen, wat overblijft — nu ook The Scene al
eeuwen niets meer van zich heeft laten horen — zijn Abel, Twarres en De Kast. Een tijdperk is
ten einde, middelmatigheid heeft het van gedrevenheid overgenomen.
Dat de band eindigt met een live-opname is niet meer dan gepast. De Kecks waren immers vooral in
levende lijve een belevenis. Het was pas met de laatste cd, >TK, dat de band de mogelijkheden
van een studio ten volle leerde benutten. De Tröckener Kecks live waren bloed, zweet en tranen,
recht voor de raapse nederpunk met het hart op de juiste plaats. Meer niet! geeft nog eenmaal
een impressie van hoe het nooit meer zal zijn.
En ja hoor, ze staan er allemaal op: "De jacht is mooier dan de vangst", "Met hart
en ziel", "Nu of nooit"… alle krakers. Natuurlijk staat er ook zoveel niet op,
daarvoor putte de afscheidstoer met vijf nummers nog te rijkelijk uit de >TK-tour, maar
"Achter Glas" en "Zonde van de tijd" vinden we ook op Meer! Meer! Meer!,
een vorige live-registratie. Dus wat zouden we zeuren.
Wat zouden we inderdaad gaan klagen? Bijna twee uur muziek schotelen Rick de Leeuw en de zijnen
ons voor en ze putten daarbij rijkelijk uit hun grote repertoire. Zo worden "Waaklied" en
"Feest van de gemiste kansen" opgevist vanop het minder goed onthaalde Het grote
geheim en passeren ook oudjes als "Czaar Peterstraat" de revue.
Waarom dan niets weggepinkt bij deze cd? Daarvoor staan er teveel namen in het cd-hoesje. We
overdrijven nu een beetje, maar volgens ons is bij een goeie live-opname maar één extra
man nodig: degene die op de opname toets drukt. Meer niet klinkt alsof alle scherpe kantjes er
zijn afgeveild en dat laat zich vooral voelen in een gebrek aan energie. De neiging de volumeknop nog
iets meer naar rechts te draaien komt bijna nooit in je op, het klinkt allemaal o zo vlekkeloos.
"Trek je jas aan, het wordt gemeen koud. Bedankt allemaal. Het was prachtig, dankzij jou.
Dankzij jou. En jou. En jou." Het publiek weet wat het te doen staat: "Neen, neen, neen,
niet naar huis toe". Maar helaas. Het is koud buiten. De stad gaat morgen pas weer open. Voelen
we daar toch niets over onze wang rollen?
