Jongens met gitaren. We hebben het er al meermaals over gehad en we zullen het er nog vaker
over hebben: ze zijn immers fantastisch.
Geef nu toe: wat is er mooier dan een jongen met gitaar die een achterzaaltje van een café
inpakt met een aantal stille liedjes die een refrein hebben dat je de dag erna nóg kunt
meezingen? Songs over meisjes die er vandoor zijn. Of de jongen met de gitaar niet zien staan. Kennen
we het niet allemaal? Ja toch?
En daarom houden we er dus zo van: omdat ze zingen over wat ons aangaat. Omdat we die gevoelens
kennen en zij het ook kunnen zingen en spelen terwijl wij al in ons tweede jaar muziekschool werden
doorverwezen naar de plaatselijke brandweer. Waar ze nog een alarm misten.
En nu is er dus maanden na het fabelachtige debuut van Tom McRae — een eeuwigheid sinds het fel
onderschatte Tom is doing great van Tom Helsen en een dik jaar na zijn derde plaats in de
laatste RockRally-editie — Venus In Flames. De Cynthia’s gone EP is de eerste
release op het splinternieuwe LipstickNoteslabel en is ook het nummer dat iedereen al kende en na
één keer luisteren kon meefluiten wegens catchy as hell.
Why bother, horen we u al denken: iedereen kent het al dus debuteer je toch met een ander
nummer? Neen. Al was het maar om de wereld de kans te geven deze wereldhit ook te erkennen. Maar
laten wij ons geen illusies maken: "Cynthia’s gone" gaat niet in de Ultratop Top 50
binnenkomen, noch "I beg my Heart to let go" noch "Safe Heaven" noch
"Laughing Disease", de andere nummers op het EP’tje. En dat is viermaal zonde. Want
Venus In Flames hoeft niet afgerekend te worden op "Cynthia’s gone". Ook "I beg
my Heart" et les autres zijn het waard. Luister naar het plechtige, ingetogen "Laughing
Disease" en huil. Huil om zoveel ontroering en schoonheid. Luister naar "Safe Heaven".
Luister en ga een uurtje in uw zetel hangen om te bekomen. Venus In Flames — Jan De Campenaere
voor zijn vrienden en de muzikanten die hij rond zich verzamelde — heeft hét en laat ons
vooral hopen dat hij het niet vlug kwijtspeelt. Denk aan de younge Neil die op zoek is naar een
"Heart of Gold". Denk aan de "Harvest" die een full-cd kan opleveren. En hoop. En
bid. En koop vooral dit EP—tje. Zodat Venus In Flames nog lang mag doordoen. Want mooie, simpele
liedjes zijn ook nodig. Bróódnodig.
